အယုဒၵယျမိဳ႕သို႔ တကၠသိုလ္ႏွင္႔ ဘုရားဖူး

အယုဒၵယျမိဳ႔၏ က်က္သေရေဆာင္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး

ေက်ာင္းသားမ်ားေနရာအေဆာင္

တကၠသိုလ္ထဲမွ သိမ္ေက်ာင္းၾကီး

တကၠသိုလ္ၾကီးမွအေဆာက္အဦးတို႔သည္ ျမိဳင္ဆိုင္ၾကီးမားလွ်က္

(၃၀.၄.)ေန႔ အယုဒၶယျမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္မည္မို႔ မနက္ ၆နာရီေလာက္ အိပ္ယာထေရမိုးခ်ိဳးျပီး ေကာ္ဖီမစ္တခြက္ေဖ်ာ္ကာေသာက္ခဲ႔ရသည္။ ငွားထားေသာကားသည္လည္း ေရာက္ေနျပီမို႔ တခ်ိဳ႕မနက္စာကို ထိုင္း အစားအစာဘုဥ္းေနၾကသည္။ တခ်ိဳ႕သကၤန္းရံုလွ်က္ မိမိမွာ ေကာ္ဖီတခြက္ေသာက္ရင္း အရသာခံလွ်က္ မနက္အာရုဏ္တတ္ခ်ိန္အလြန္မွာ အပူရွိန္က ေန႔လည္ေန႔ခင္းလိုမပူေသာ္ျငားလည္း ပံုမွန္အတိုင္း ေႏြပိေတာက္ပင္ပ်ိဳေအာက္မွာ စုရံုးလွ်က္ သြားလာဘို႔ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။ ကားဟြန္းသံတခ်က္ တီးလိုက္သံေၾကာင္႔ သြားေတာ႔မည္လို႔အသိေပးလိုက္ေတာ႔၏။ မိမိတို႔အဖြဲ႔သည္ ကားေလးရွိရာသို႔ သြားခဲ႔ၾကေတာ႔၏။ ကားေလးသည္ မိမိတို႔ကားေပၚေရာက္သည္ႏွင္႔ ၀ူးကနဲေမာင္းထြက္ေတာ႔သည္ အခ်ိန္ကား ၇ နာရီထိုးျပီးကာစမို႔ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႔ေတာ္၏ အသြားအလာကားသည္ ရွင္းလွ်က္ ရွိသည္။ ဆြမ္းခံၾကြေနၾကေသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ား ဆြမ္းေလာင္းရန္ အရန္သင္႔ျပဳလုပ္ေနေသာ ဒကာမမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ရွိခဲ႔သည္ တခ်ိဳ႔ က်မၼာေရးအရ လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာ အဖိုးအဖြားမ်ား လက္ခ်င္းတြဲကာ တဦးကိုတဦးေဖးမလွ်က္နဲ႔ေတြ႔မိ၏။ ကားကေလးသည္ အရွိန္ျပင္းစြာေမာင္းႏွင္လွ်က္ ရွိသည္။ မၾကာခင္ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႔၏ (၅)ဆက္ေျမာက္ ဘုရင္နန္းေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္ေလ႔လာခဲ႔ၾကသည္။ အို႔..၀င္ေၾကး ဘတ္ ၁၀၀ ဟူသတတ္။ ေရာက္လက္စနဲ႔မို႔ အမ်ားဆႏၵအတိုင္း အားလံုး၀င္ေရာက္ခဲ႔ၾကသည္။ နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာခဲ႔သည္။ ဘုရင္႔နန္းေတာ္ေနရာမွာမူ ခမ္းနားစြာေတြ႔ျမင္လွ်က္ ၀န္ထမ္းအမ်ိဳးသမီးငယ္ ၂ ေယာက္သည္ ရွင္းျပခဲ႔၏။ နိဳင္ငံျခားသားလည္း အေတာ္ေတြ႔ရွိခဲ႔သည္။ ထိုမွဆက္လက္၍ အယုဒၶယျမိဳ႕သို႔သြားေရာက္ခါ ဘုရားသြားဖူးၾကသည္။ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေတြ ေျပာသံၾကားခဲ႔ရသည္။ ဘုရားပုထိုးတို႔သည္လည္း သခၤါရသေဘာအရ ေဟာင္းေျမ႔ ပ်က္စီးခဲ႔ေနၾကျပီ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားဖူးသူေတာ္စဥ္ေတြမွာေတာ႔ ျပည္႔က်ပ္လို႔ေနတယ္ေပါ့။ ဘုရားပရိ၀ုဏ္အတြင္းလွည္႔လည္ျပီး ဖူးေမွ်ာ္မိသည္ အေပၚဆံုးထပ္ထိ တတ္ေရာက္ခဲ႔သည္ ။ဘုရားပံုေတာ္ကိုေရႊမ်ားခ်လွ်က္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ရသည္ ရာသီဥတုသည္ ပူေလာင္ေနသည္။ ေခ်ြးသီးမ်ားျပိဳင္ျပိဳင္က်လွ်က္ သို႔ေသာ္ လူတိုင္းရဲ႔ မ်က္နွာတိုင္းမွာ အျပံဳးတို႔ျဖင္႔ေ၀ဆာလွ်က္ေတြ႔ေနရသည္။မိမိတို႔လည္း ထိုမွေန႔ဆြမ္းဘုဥ္းရန္အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီမို႔ ေရေပၚေစ်းသို႔ ကားသမားသည္ ေမာင္ေတာ႔၏။ ပထမဆိုင္တြင္ ၀က္ေခ်ေတာက္စသည္တို႔သာ ေရာင္း၍ အဆင္မေျပ ေနာက္တေနရာသို႔ ေရာက္ျပန္ေတာ႔ ၀က္သားေတြ ျပဳတ္လွ်က္ေတြ႔ရွိရသည္။ မိမိသည္ အစားဂ်ီးမ်ားတတ္၍ ထိုေန႔အဖို႔ ၁၀၀ ဘတ္ကို မုန္႔၃ ထုတ္ရေသာ မုန္႔ျဖင္႔ အဆင္ေျပလိုက္ရသည္။ ေဘးတေနရာ၌ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ႔၍ ေကာ္ဖီမွာေသာက္သည္ အို႔..စကၤာပူေလဆိပ္ကဲ႔သို႔ ခါးအန္လန္ထြက္ေနေသာ ေကာ္ဖီမို႔ ေသာက္လို႔အဆင္မေျပခဲ႔ တငံုသာငံုျပီး ဆက္မေသာက္ခဲ႔ေတာ႔ မုန္႔နဲ႔ေရနဲ႔ ေမွ်ာခ်လိုက္ရေတာ႔၏။အားလံုးအတြက္ေန႔ဆြမ္းစာကို ဦးေခမာ၀ံသ(ထိုင္း) ဂိုက္မွ ကပ္လွဴသည္။ ျပီးသည္ႏွင္႔ေရေပၚေစ်းသို႔ ဗဟုသုတ ေလွ်ာက္ၾက၏ ေရေပၚေစ်းဆိုသည္႔အတိုင္း တခ်ိဳ႕ေလွမ်ားျဖင္႔ ကႏၷားကပ္လွ်က္ေရာင္းေနေသာ လူအခ်ိဳ႔နွင္႔ ေရေပၚမွာ ေစ်းဆိုင္မ်ားတည္လွ်က္ ဆိုင္ခန္းမ်ားဖြင္႔လွ်က္ေရာင္းခ်ၾကသည္။ စည္ကား၏။ သာယာ၏။ ခပ္လွမ္းလွမ္းတေနရာမွာေတာ႔ ဆင္မ်ားျဖင္႔ သြားလိုေသာေနရာမ်ားကို အမွတ္တရစီးနိဳင္ရန္စီစဥ္ထားသည္ကိုေတြ႔ရွိနိုင္၏။ ေရေပၚေစ်းတြင္ အမွတ္တရပစၥည္းမ်ားေတြ႔၏။ သို႔ေသာ္ မ၀ယ္မွိခဲ႔။ ထိုေန႔အဖို႔ ေရေပၚေစ်းတြင္ ဗဟုသုတအျဖစ္ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီမ်ားလွည္႔လည္ၾကည္႔ရွဳေနၾကသည္ကို အထူးအဆန္းျဖင္႔ လူတိုင္း၏ အျမင္အာရံုတို႔သည္ မိမိတို႔အေပၚက်ေရာက္လွ်က္။ ထိုေရေပၚေစ်းကို လွည္႔ဘည္ၾကည္႔ရွဳျပီး ဘုရားဖူးရန္တေနရာသို႔ သြားေရာက္ခဲ႔သည္။ အမိျမန္မာျပည္ ပုဂံဘုရားမ်ားကို အစဥ္သတိရေအာက္ေမ႔လွ်က္ ပုဂံဘုရားမ်ားကဲ႔သို႕ပ်က္စီးေနေသာ ဘုရားပုထိုးမ်ားျမင္ေတြ႔နိဳင္သည္။ ဒီေနရာမွာ ထူးျခားခ်က္တခုရွိ၏။ သစ္ပင္ထဲမွ ဘုရားဦးေခါင္း ထြက္ေနေသာ ပံုမွာ ထူးဆန္းသကဲ႔သို႔ႏွယ္။ ထိုေနရာ မွာ ဓါတ္ပံုရိုက္လိုေသာ္ ဒူးကိုေထာက္လွ်က္၄င္း.ထိုင္လွ်က္၄င္း ရိုက္ရသည္ ဤကားေဒသခံတို႔၏ စည္းကမ္းတည္း။ ဘုရားပရိ၀ုဏ္အတြင္းလွည္႔လည္ကာ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညိဳၾကသည္။ နိဳင္ငံျခားဧည္႔သည္တို႔သည္လည္း ေနရာတိုင္းမွာေတြ႔ရွိလွ်က္ မိမိတို႔အဖြဲ႔ ထိုေနရာမွ ထြက္ခြာခဲ႔သည္။ ကားစမားျမန္မာဒကာ(ဦးေစာေစာ) ဆိုသူသည္ ကားေပၚမွေန၍ ေရွးအစဥ္လာတံုးက ျမန္မာတို႔တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ႔ေသာေနရာမ်ား ႏွင္႔ ရွင္ဘုရင္နန္းေတာ္ေဟာင္းေနရာမ်ား လိုက္လံျပသသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေစတီအေဟာင္းအပ်က္အစီးမ်ားေတြ႔ရွိခဲ႔သည္။ (ထိုင္းတို႔သည္ ျမန္မာမွန္ရင္ အလြန္မုန္းတီးၾကသည္ဟု ပါးစပ္ရာဇ၀င္တို႔ၾကားဘူးခဲ႔သည္။ အမွန္စင္စစ္မွာ အမုန္းရဲ႔ေနာက္ကြယ္မွာ ေၾကာက္ျခင္းသာျဖစ္နိဳင္သည္။ ယိုးဒယားေတြဟာ ျမန္မာေတြကို မုန္းတီးသလို မသိစိတ္ထဲကေန ေလးစားေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ ရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ စိတ္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အဆိုအရလည္း ကိစၥတစ္ခုကို လိုတာထက္ပိုၿပီး ခါးခါးသီးသီး မုန္းျပ ဆန္႔က်င္ျပတာဟာ မသိစိတ္က ႀကိတ္ၿပီး ေၾကာက္တာ ၾကည္ညိဳတာလို႔ ဆိုနိဳင္ပါတယ္။ )ထိုမွဆက္လက္၍ အယုဒၵယျမိဳ႔ေတာ္၏ က်က္သေရေဆာင္ တကၠသိုလ္ၾကီးသို႔ ဗဟုသုတအျဖစ္ေလ႔လာရန္ (၄င္းတကၠသိုလ္တြင္ တတ္ေရာက္ပညာသင္ၾကားေနေသာ ဦးဇင္းေခ်ာေခ်ာေလး ဦး၀ိသုဒၵ မွ တကၠသိုလ္ၾကီး၏ အဓိကေနရာမ်ားကို လိုက္လံျပသေပးသည္။သိမ္ေက်ာင္းေတြ ေက်ာင္းသားေနရာအေဆာင္မ်ား စာသင္ခန္းမ်ား စသည္စသည္တို႔ လိုက္လံျပသသည္။ ) ၄င္းတကၠသိုလ္ၾကီး မၾကာမီက ေရမ်ားဖ်က္စီးလို႔ ပ်က္စီးခဲ႔ရသည္ဟူ၏။ တကၠသိုလ္၏ပရိ၀ုဏ္သည္ က်ယ္ျပန္႔၏။ ေရႊျမန္မာတို႔ တတ္ေရာက္ပညာသင္ၾကားေနၾကသည္မွာ အပါး ၁၀၀ခန္႔ ရွိသည္ဟု ေက်ာင္းသားဦး၀ိသုဒၵ မွေျပာျပသည္။ အေဆာက္အဦးတို႔သည္လည္း ခန္႔ညားလွ်က္ ေတြ႔ရသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားအေဆာင္သည္လည္း ၄ ပါးတခန္းထားသည္။ အင္တာနက္စသည္တို႔လည္းဖရီးရသည္ဟုဆိုသည္။ အေဆာက္အဦးၾကီးမ်ားမွာလည္း ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။ ေခတ္မွီသည္။ သိမ္ေက်ာင္းၾကီး၏ လုပ္ေဆာင္မွဳဖြဲ႔သည္းထားမွဳသည္ အျပင္မွၾကည္႔ေသာ္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းဟု ထင္ထားခဲ႔သည္ သို႔ေသာ္ ေျမတိုက္ခန္းမ်ား စသည္တို႔ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္းမွာ အလြန္ေကာင္းမြန္လွ၏။ ဦး၀ိသုဒၵမွလည္း သူ႕တကၠသိုလ္ၾကီး၏ က်ယ္၀န္းပံုကိုခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင္႔ေနသည္မွာ အံ႔ၾသစရာေကာင္းလွ၏။ မၾကာမီ ဘယ္လို ပေရာ႔ဂ်က္ေတြ လုပ္အံုးမွာ ဘာညာနဲ႔ ေရပတ္မ၀င္ေျပာေနေတာ႔၏။ တခါတရံ အရႊန္းေဖာက္ရယ္စရာေလးမ်ားေႏွာလို႔ အပူဒဏ္ကုိ သတိမထားမိခဲ႔။ အျပင္မွာေတာ႔ ေနပူရွိန္သည္ ပူျမဲပူလွ်က္ သို႔ေသာ္ ဘ၀အပူကို ေအးျမေအာင္ အရႊန္းေဖာက္ ေျပာဆိုတတ္ေသာ အယုဒၵယျမိဳ႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတေယာက္ဦး၀ိသုဒၵ ဆိုေသာ ဦးဇင္းေလးကိုေတာ႔ အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္မိသည္။ အျပန္လမ္းတြင္ မိမိတို႔ ဂိုက္(ဦးေခမာ၀ံသ)မွလည္းရယ္စရာမ်ားျဖင္႔ ေျပာဆိုလွ်က္ ကားေပၚရွိ မိမိတို႔ အားလံုး သံျပိဳင္ရယ္လွ်က္ ကားေလးမွာေတာ႔ သူ႔တာ၀န္ေက်ေအာင္ ေမာင္းႏွင္လွ်က္ ကားေပၚမွ မိမိတို႔ အေပ်ာ္မ်ားဟာ အယုဒၵယျမိဳ႔ေတာ္သူ/သားမ်ား သိပါေလစ။ ကားကေလးသည္ အရွိန္ျပင္းစြာ မိမိတို႔ေနထိုင္ေသာ ၀ပ္တလံုးေက်ာင္းေတာ္ဆီသို႔ ေမာင္းႏွင္လွ်က္  အယုဒၵယျမိဳ႔ေတာ္၏ ကားလမ္းမေပၚမွာ အျပံဳးပန္းတို႔ျဖင္႔ ရယ္စရာမ်ား ေျပာရင္း ရယ္ရႊင္သံမ်ားသည္ အယုဒၵယျမိဳ႔ ကားလမ္းမတေလွ်ာက္၀ယ္ ပ်ံ႔ႏ႔ွံ၍ ပ်ံ႔ႏွံ႔၍  မိမိသည္ ျပင္ပမွ ရွဳခင္းမ်ားကိုၾကည္႔ရင္း..အယုဒၵယျမိဳ႕ေတာ္ဟာ တကယ္ေတာ႔ အမိျမန္မာျပည္ႏွင္႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါလားဟု. ေတြးရင္း