ဒီေန႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း မိုဃ္းရြာ၏။ မၾကာေပမဲ႔ မိုဃ္းေရ ပါသည္ဟု ဆိုရမေလာက္ မိမိအိမ္ေရွ႔မိုဃ္းေရမ်ားေတြ႔ရ၏။ မီးသည္လည္း လာလိုက္ပ်က္လိုက္ စိတ္ေတာ႔အညစ္
သား မီးသြားတင္လိုက္ (၅)မိနစ္အၾကာပ်က္လိုက္ ဗီယက္နမ္ဆရာေလးႏွင္႔မိမိ ဘာေၾကာင္႔လဲ.? ဘာလို႔လဲ.? ဆိုသည္႔ေမးခြန္းအေျဖရွာမရ မိမိသည္ ၆ ခါထက္မနည္း တင္လိုက္ ပ်က္လိုက္ ။ဗီယက္နမ္ဆရာေလးသည္လည္း ၇ ခါရွိျပီဟု ေျပာခဲ႔သည္။ ဘေႏၱ အျခားအိမ္ေျပာင္းမွ ေကာင္းမည္တဲ႔။ မီးျပႆနာ မိမိအိမ္မွာေတြ႔ၾကံဳေနရ၏။ မိုဃ္းသည္လည္း ရြာေနျမဲမို႔ က်န္ရွိေနေသာ ဖတ္လက္စ စာေလးကိုဖတ္ေနမိေတာ႔၏။
ဒီေန႔ အျပင္ထြက္ဘို႔ ၀န္ေလးေနမိ၏။ရာသီဥတုေဆာင္းတြင္းမွာအေအး ကို မိုဃ္းေရႏွင္႔ထပ္ဆင္႔လိုက္ေတာ႔ ခပ္ေအးေအးမို႔ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ဖတ္ရင္း အခဏ္းေအာင္းေနမိ၏။ မေနသာေတာ႔ ဒီေန႔ဆီကလည္းမရွိေတာ႔ ဟင္းခ်က္စရာသည္လည္းဗလာနတၳိ။ သို႔ေသာ္ သတိရမိသည္ကား မိမိႏွင္႔အခဏ္းခ်ဥ္းကပ္ ေမာင္ကု႑လ သည္ ျမန္မာနိဳင္ငံမွ ပါလာေသာ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေၾကာ္ႏွင္႔ ငါးၾကီးေၾကာ္ ပါလာသည္ဟု ေျပာျခင္းေၾကာင္႔ မီးဖိုတံခါးဖြင္႔လိုက္သည္ႏွင္႔ အိုး….အားပါး ပါး။ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေတြပါလားဟု ထမင္းအိုးထည္းမွာ ခ်က္ျပီးသားဆြမ္းကိုခူးလွ်က္ ဒီေန႔ ေန႔လည္ဆြမ္းမွာ ျမိန္လွ၏။အရသာရွိလွ၏။အမိျမန္မာျပည္ကိုေအာက္ေမ႔မိေတာ႔၏။မစားရတာၾကာျပီျဖစ္ေသာ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ ၏ အရသာသည္ မည္သည္႔ အသားဟင္းလွ်ာႏွင္႔မွမလဲနိဳင္ေတာ႔။
ဆြမ္းကိစၥျပီးသည္ႏွင္႔ အေညာင္းေျပ အျပင္ခဏသြားခဲ႔သည္။ ဓမၼစၾက္ာတရားဦးေဟာရာ အနီးနားတြင္ေတြ႔လိုက္ရသည္႔ျမင္ကြင္းတစံု “ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီး”
အ၀တ္မပါကိုယ္လံုးခ်ည္း။ေနာက္မွ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္၀တ္လွ်က္ အမ်ိဳးသမီး၂ ေယာက္
ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးႏွင္႔အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ အမ်ိဳးသားခပ္ၾကီးၾကီးတေယာက္ မိမိလည္း မေတြ႔ရတာၾကာျပီမို႔ အထူးဆန္းျဖစ္ခဲ႔သလို ေငးလ်က္သား။ အေတြးစတခုေၾကာင္႔ ေနာက္မွလာေသာ ကားဟြန္းတီးသံေၾကာင္႔ သြားရမဲ႔ေနရာကိုဆက္လက္သြားမိေတာ႔၏။ မိမိေတြ႔ခဲ႔ရသည္ကား စရဏရပ္ကြက္တေနရာမွာ ယၡဳ မိမိအိမ္ကိုျပန္လာခဲ႔စဥ္ မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီး ၂ေယာက္ ေရွ႔ဆင္႔ေနာက္ဆင္႔ ေလွ်ာက္လ်က္။ မိမိေနအိမ္ ဟာေဘရီးယား အေရာက္ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုျပန္ေတာ႔၏။မိမိလည္း အိမ္ထဲအျမန္၀င္ကာ ကင္မရာ ယူျပီးထြက္အလာ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္ႏွင္႔ အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ မိမိအား တခ်က္အၾကည္႔ မိမိသည္ ကင္မရာႏွင္႔ ရိုက္မည္႔ဆဲဆဲ။မရိုက္ျဖစ္ခဲ႔။ ေနာက္မွ ထိုဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးကို ၾကည္႔ေနဆဲ။ေနာက္တေယာက္ လာျပန္ျပီ မထူးေတာ႔ျပီ အိႏၵိယနိဳင္ငံ ရဲ႔ ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီး ကို ဓါတ္ပံုအမိရရိုက္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လွ်က္ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္မွရိုက္ထားေသာ ဓါတ္ပံုတို႔သည္ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိေတာ႔။ ယၡဳ.ေတာ႔ မွတ္တမ္းတင္သေဘာမ်ိဳးပိုက္ကာ ေရွ႔မွတပံု ေနာက္မွတပံု အမွတ္တရအျဖစ္ရိုက္ထားလိုက္ေတာ႔၏။ စာရွဳသူမ်ားလည္းျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါ၏။
ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးမ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ျမတ္စြာဘုရားႏွင္႔အျပိဳင္ ဘာသာတခု ။ယေန႔တိုင္ ထိုဂ်ိန္းဘာသာဟူ၍ ရွိခဲ႔၏။ကိုးကြယ္ခဲ႔၏။ မိမိသြားေနၾကအိမ္မွာ ဂ်ိန္းဘာသာ၀င္ျဖစ္၏။ နာမည္ရဲ႔ ေနာက္မွာကိုပင္ ဂ်ိန္း ဟု ပါ၏။ဥပမာ( ဂ်ိဳတီးဂ်ိန္း=jhyoti jame) ဟု မွည္႔ေခၚထား၏။
အမိျမန္မာျပည္သူတို႔သည္ အရွက္ အေၾကာက္ရွိၾက၏။ မျမင္ေစလိုေသာေနရာ႒ာနတို႔မျမင္ေအာင္တမင္ဖုန္းကြယ္ထားၾက၏။ယၡဳ ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီး ဟု ဆိုေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အ၀တ္မပါ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖင္႔ ရြာထဲ ျမိဳ႕ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းဟာ အၾကည္ညိဳခံေလေလာ..? မေတြးတတ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းမွာေတြ႔လိုက္ရေသာ ဂ်ိန္း ဘုန္းၾကီးမ်ားမွာေတာ႔ ဘုရားအနီးနားမွာ ရွိခိုးဦးခ်ေနသူတို႔မ်ားျပားစြာႏွင္႔ေတြ႔ရွိခဲ႔ရ၏။ ယၡဳ ေတြ႔လိုက္ရျခင္းမွာေတာ႔ ေခါင္းကိုေအာက္စိုက္လွ်က္ သြားေနၾကသည္။ ေနာက္မွအမ်ိဳးသမီး ၂ေယာက္မွာေတာ႔ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္၀တ္ကာ ထို ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးေနာက္မွ လိုက္ပါသြားလွ်က္ မိမိလည္း တိဘက္တကၠသိုလ္အထိေတာ႔ လိုက္ပါလွ်က္…ေၾသာ္.. ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါက ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးမ်ားသည္ ယၡဳ ထက္တိုင္ ရွိေနၾကပါလားဆိုျပီး စဥ္းစားျပီး မိမိအိမ္သို႔ ျပန္ကာ အမွတ္တရ အျဖစ္ ဘေလာ႔တြင္ POST အျဖစ္ ဒီေန႔ ရဲ႔ထူးျခားမွဳကား ေဆာင္းတြင္းမွာ မိုဃ္းေလးက တျဖိဳက္ျဖိဳက္ အမိျမန္မာျပည္မွ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေလးက ခပ္မိုက္မိုက္။ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးသည္လည္း ထို အရာေတြထက္ ခပ္မိုက္မိုက္နဲ႔ (ေဆာင္းတြင္းကာလ မွာ အ၀တ္မပါျခင္းေၾကာင္း ခပ္မိုက္မိုက္ဟု )ဟု သံုးႏွဳန္းခဲ႔ေတာ႔၏။
No comments:
Post a Comment