“ေဆာင္အကုန္ေႏြအကူး”

အျပင္ထြက္ခဲ႔ျပန္ေတာ႔လဲ သစ္ရြက္တို႔သည္ ေၾကြက်ေနေလျပီ.။ ေတာင္ေလေလးတခ်က္ တိုက္ခတ္မွဳေသာေၾကာင္႔ ဖုန္မွဳန္႔မ်ား လြင္႔လာ၏။

ေအာ္ ေႏြရာသီေတာင္ေရာက္လာပါျပီလားဟုေတြးရင္း သစ္ပင္အိုၾကီးမ်ားသည္လည္း ရိုးတံခပ္ၾကဲၾကဲ ေလရူးေလးေတြကလဲ ခပ္သုန္သုန္
တိုက္ခတ္လို႔ မိမိေနတဲ႔ ေနရာသည္လည္း သစ္ပင္ေတြနဲ႔မို႔ ေႏြရာသီအတြက္ အရိပ္အာ၀ါသ မဆိုးလွဟု ေတြးရင္း
အိမ္ေရွ႔မွ မာလကာပင္သည္လည္း အရြက္တို႔ေၾကြက်လ်က္။ အိမ္၏ ဘက္ဘယ္တြင္ရွိေသာ ေလျခဴပင္(တရုတ္ဇီးသီး)မွ
အဖူးတို႔ႏွင္႔ေ၀ဆာလ်က္မို႔ အမွတ္ရေနမိသည္(၂၀၀၉)ခု မိမိM.A ဖိုင္နယ္တတ္ခ်ိန္တြင္ စာေမးပြဲေျဖခါနီး ခူးစားခဲ႔သည္ကိုျပန္လည္ေအာက္ေမ႔ေနမိသည္
အတိတ္က ပံုရိပ္မ်ားျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာခဲ႔၏။ ႏွစ္စဥ္ ေႏြရာသီ ေရာက္ခါနီး အိႏၵိယနိဳင္ငံ ရဲ႔အပူဒဏ္ကို ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင္႔ ျပန္လာခဲ႔သည္။

ဒီႏွစ္ေတာ႔ အိႏၵိယနိဳင္ငံ၏ အပူဒဏ္ကို မလြဲမေသြ ခံရေပအံုးေတာ႔မည္။ မျပီးဆံုးေသးေသာ ေက်ာင္းသားတေယာက္အဖို႔ အခ်ိန္အခါ မေရြး ေစာင္႔ရေပမည္။
မိမိမွန္းခ်က္ႏွင္႔ မကိုက္ညီခဲ႔။ ဒီႏွစ္လဲ ၄ လ ပိုင္းေလာက္ဆိုရင္ ျပန္ခြင္႔ရမည္ဟု ေတြးထင္ခဲ႔၏။သို႔ေသာ္ အထင္တိုင္းမျဖစ္နိဳင္။
PH.D ေက်ာင္းသားတေယာက္အတြက္ ေစာင္႔ရအံုးမည္။ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကာလဆိုသည္ကို မသိရေသး။ ဗီဇာလဲ မ်ားမၾကာမီကုန္ေတာ႔မည္။
ေက်င္းသားတေယာက္ျဖစ္ဘို႔ အခ်ိန္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားေပးဆပ္ထားခဲ႔၏။ သို႔ေသာ္…