ျပာသိုလ္လျပည္႔ေန႔ အေမမ်ားေန႔ေပါ့ အိႏၵိယနိဳင္ငံရဲ႕ ေအးခ်မ္းလွတဲ႔ေဆာင္းရာသီ ေပါ့ အေမ ကို သတိရတမ္းတစိတ္တို႔သည္ ရင္ထဲမွာ ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္တည္လို႔ေနခဲ႔တယ္ေပါ့.။မိမိငယ္စဥ္ကအေၾကာင္းျပန္ေျပာင္းေတြးမိေနခဲ႔တယ္ အျပင္မွာလဲ ေဆာင္းမိုဃ္းေလးေတြကတဖြဲဖြဲ မိမိအေမကိုအမွတ္ရ လြမ္းလြန္းလို႔ .အဆိုေတာ္ ေဒၚမာမာေအးရဲ႔ သီခ်င္းေလးကို အလိုလိုဖြင္႔ေနမိဆဲပါ.( အရြယ္မတိုင္မီ…မိဘႏွစ္ပါး…ပိုးေမြးသလို.ေမြးရပါသည္…။အနႏၱဂုဏ္ရည္ …..ပ်ိဳၾကည္ေအာင္ ေက်းဇူးေတြတင္သည္….။ဖ၀ါး လက္ႏွစ္လံုး ပုခုန္း လက္ႏွစ္ဘက္ လူျဖစ္ေအာင္လဲ ေက်ြးေမြးရသည္…။လူလားေျမာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာအတည္…..) ဆိုတဲ႔သီခ်င္းေလးမွလည္းမိဘရဲ႔ေက်းဇူးေတြေဖၚညႊန္းျပေနသလို မိမိမွာလည္း လြမ္းစိတ္ကို တိုးလို႔လြမ္းေနလွ်က္..။ခပ္ေ၀းေ၀းမွလည္း ဥၾသဆြဲသံေၾကာင္႔ ေကြးေနရာမွထကာ အေမ႔အေၾကာင္းအမွတ္တရေလး POST တခုအျဖစ္ေရးမယ္ဆိုျပီး။
အေမအိုေမွ်ာ္ေလေရာ႔မလား…။
မိမိသည္လည္း မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကိုခ်ယ္မုန္းေနရင္း အတိတ္က ငယ္စဥ္ဘ၀ကိုျပန္လည္ေတြးေနရင္း မ်က္လံုးအိမ္မွလည္းမ်က္ရည္ဥတို႔သည္ ၀ဲလို႔ ဒီလိုေဆာင္းရာသီမွာ အိမ္ရဲ႔ ေနာက္ေဖးတေနရာမွာ မီးဖိုျပီး မိသားစုစံုစံုလင္လင္ မီးဖိုေဘးထိုင္ကာ အေမရဲ႕ရင္ခြင္အနီးနားမွာ တီတီတာတာခ်ြဲလို႔ ေျပာင္းဘူးေတြဖုတ္ ထန္းသီးျမစ္ေတြ ဖုတ္ျပီး အေမရဲ႕ ၾကီးမားလွတဲ႔ေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ သားသမီးေတြ တစုတေ၀းအျပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ ေ၀တူေ၀မွ် ဘယ္သားသမီးအေပၚမွျငိဳျငင္မွုမရွိပဲ တန္းတူညီမွ် ေက်ြးေမြးခဲ႔ပံုကိုျပန္လည္ေအာက္ေမ႔ရင္း ခုလို ေဆာင္းရာသီမွာ အေမနားမွာ ငါမရွိ ငါေဘးမွာလဲ မည္သူမွမရွိ ငါတေယာက္ထည္း ခုေတာ႔လဲ အေမရယ္ သားေဘးနားမွာ အေမသာရွိေနခဲ႔ရင္ေပါ့ သားေလ အေႏြးဓါတ္ေတြ အေမေပးမွာပဲေနာ္ဆိုျပီး အေမ႔သား မ်က္ရည္က်မိခဲ႔ရပါတယ္ အေမ ရယ္..။မွတ္မွတ္ရရေပါ့.။အေမ႔သားေတာကိုစြန္႔ခြာ ျမိဳ႕ကိုပညာရွာစထြက္တဲ႔ေန႔က အေမရဲ႕ မွာတမ္းစကားေလးနဲ႔ အေဖရဲ႔ မွာတမ္းေလးေပါ့ အဲဒိအခ်ိန္မွာ အေဖတေယာက္ က်မၼာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းေနတယ္ဆိုတာလဲသိေနမိပါလွ်က္နဲ႔ ပညာရွာထြက္လာခဲ႔ေတာ႔ အေမကေျပာတယ္ေလ သားအေဖလဲက်မၼာေရးေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး တဲ႔ံ အေမရဲ႔ေျပာစကားေပါ့အေဖရဲ႔ေျပာစကားကေတာ႔ သြားပါေစ တဲ႔ေလ။သားပညာသင္ျခင္တာကိုမတားရက္ေပမဲ႔ လဲ မိဘေမတၱာဟာ သားသမီးတိုင္းအေပၚမွာ ေအာက္က်ေနာက္က်မျဖစ္ေစျခင္တာမိဘတိုင္းရဲ႔ ေစတနာေမတၱာေတြပါ.။ ဒီလိုအေ၀းဆံုးတေနရာ မိုင္ေပါင္းကုေဋကုဋာေ၀းကြာေနတဲ႔ေနရာတေနရာမွာ ခုေတာ႔ တေယာက္ထည္း အေမသာအနားမွာရွိေနရင္ဆိုတဲ႔ မျဖစ္နိဳင္တဲ႔အေတြးေလးတခုရင္တြင္းျဖစ္တည္ခဲ႔တယ္ေပါ့အေမ ..။ခုေတာ႔ အေဖတေယာက္ကေတာ႔ သားနဲ႔ခြဲခြာခဲ႔တာ အႏွစ္ ၃၀ နီးပါးၾကာျမင္႔ခဲ႔ျပီအေမ.။
အေမတခုသားတခု မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း အေမ ကိုတမ္းတမိခဲ႔ရင္ အေမရဲ႔ကိုယ္ပြားအေမရဲ႔ ဓါတ္ပံု အေမ႔အေၾကာင္းေလးေတြ အျမဲေတြးေနမိပါတယ္အေမ.။ငယ္စဥ္အေၾကာင္းျပန္ေတြးမိေလတိုင္း အေမရဲ႕ ပံုရိပ္လႊာေလးေတြရင္ထဲမွာ ျမင္ေတြ႔ေနမိတယ္ေလ ။သိတတ္တဲ႔အရြယ္ကစျပီး အေမ႔အေၾကာင္းေတြးေတြးေနမိတယ္ေလ.။အေမ က ဘုရားသြား ေက်ာင္းသြားဥပုသ္သီတင္းေဆာက္တည္တဲ႔အခ်ိန္ခါတိုင္းမွာ သားလက္ကိုဆြဲျပီး ဘုရားသြားေက်ာင္းသြားတဲ႔ပံုရိပ္ေတြဟာ မေမ႔နိဳင္တဲ႔အတိတ္ကအရိပ္ေလးေတြပါ အေမ.။အေမ ဥပုသ္ေစာင္႔တဲ႔ေန႔မ်ားမွာညေနေရာက္တိုင္းထမင္းစားေခၚလိုက္တဲ႔အခါ
မွာ အေမ ဥပုသ္ေစာင္႔ထားတယ္သားရဲ႕ ဆိုျပီးမသိနားမလည္တာေတြအေမေျပာျပမိတယ္ေလ။ဥပုသ္ေစာင္႔တဲ႔အေမတို႔ဟာ ညေနစာ မစားရဘူးေလ သားရဲ႕ ဆိုျပီးေျပာျပတာေလးေတြ အခုခ်ိန္ထိ အဖိတ္ေန႔.ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာ ဥပုသ္ေစာင္႔ျမဲေသာ အေမဆိုတာ သားသိေနပါတယ္.။သားေရာက္လို႔ ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာအေမဟာ ဆြမ္းဆန္ေတာ္ႏွင္႔ အခ်ိဳပြဲေလးေတြပုဂံထဲထည္႔ကာ ေယာဂီေရာင္ထမီနဲ႔ အက်ၤ ီအျဖဴေရာင္၀တ္ကာ ဥပုသ္ေစာင္႔လာတတ္တဲ႔အေမကိုျမင္ေတြ႔မိျပန္ေတာ႔ .ခု အေမ အသက္(၈၀)ေက်ာ္ေနျပီေလ။ ခု လူေတြရဲ႔သက္တမ္းေတြဟာ နာေရးသတင္းစာမွာၾကည္႔မိတယ္ေလ.၇၀ ေက်ာ္ေတြ နာေရးသတင္းစာမွာေတြ႔ေနရတယ္ ။ခုအေမ အသက္္(၈၀)ေက်ာ္ေနတာေတြဟာ ဥပုသ္
ေစာင္႔ျခင္းရဲ႔အက်ိဳးေတြပါဆိုရင္အေမ ယံုေနမွာလား ။ဥပုသ္ေစာင္႔ျမဲေသာအေမ အျမဲျဖစ္ပါေစ။အေမအိုေနေပမဲ႔ အေမရဲ႔ မညီညာေသာသြားေတြ ပါးေရေတြတြန္႔ျပီး အိုဇာေနတဲ႔အေမ ဟာ အိုေနေပမဲ႔ ပ်ိဳေနဆဲပါ အေမ လို႔ သားထင္ေနမိတယ္အေမ ေရ.။
သားတေယာက္(M.A)ဘြဲ႔ ရယူျပီးအေမအိမ္သို႔ အျပန္မွာ အေမ က သားရယ္ မသြားပါေတာ႔နဲ႔လား…?တဲ႔..။အဲဒီႏွစ္မွာ သားရဲ႔ ရင္တြင္းအပူမီးေတြကလဲ ျဖစ္ေနမိတယ္ေလ.။သားရဲ႔ ရဟန္းခံသိကၡာထပ္ေပးေသာ အကို႔ရဲ႔ ဇနီး မရီးတေယာက္ကလဲ က်မၼာေရးအေတာ္ခ်ိဳ႕ယြင္းလို႔ ေသေန႔ကိုသာလက္ခ်ိဳးေရတြက္ေနရတဲ႔အခ်ိန္မွာ။အေမရဲ႕ မသြားေစလိုေသာဆႏၵေတြ
ကလဲ ရွိေနတယ္ေလ။မၾကာလိုက္ပါဘူး ေသျခင္းတရားနဲ႔ရင္ဆိုင္လို႔ သြားခဲ႔ရတယ္အေမ..။ဟို အေ၀းတေနရာက ရဟန္းအမေတြ မိသားစုကလဲ နာဂစ္မုန္တိုင္းရဲ႔ ဒဏ္ေၾကာင္႔ မိသားစုလိုက္ေသေၾကလို႔ တရြာလံုးနီးပါးအသက္ဆံုးရွံဳးခဲ႔ရတယ္ဆိုတဲ႔သတင္းေတြေၾကာင္႔ ရင္ထဲမွာတမ်ိဳးျဖစ္ေန
ခ်ိန္မွာ အေမရဲ႕ လူဆိုတာေသမ်ိဳးခ်ည္းပါ အေမ လဲတေန႔ေသရမွာပဲေလ တဲ႔.။အဲဒီတုန္း
က အေမရဲ႕ စကားေတြက ေအာ္..အေမ ရယ္ဆိုျပီး အေမရဲ႕ ေသဘို႔မေၾကာက္ဘူးဆိုတာ အေမ သက္ေသျပေနတာပဲ ေသဘို႔အင္အားေတြအေမ႔မွာ
ရွိေနျပီဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္မိေတာ႔ အေမ က ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္ဘို႔ရာ အေမ႔ မွာ လက္နက္ေတြျပည္႔ေနျပီဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ႔မိေတာ႔ အေမ အတြက္ အားရွိေစခဲ႔ပါတယ္အေမ.။
ဒီလိုနဲ႔ ေန႔ကိုလစားျပီး မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ PH.D ေက်ာင္းသားတေယာက္ျဖစ္ဘို႔ အမိတကၠသိုလ္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြမွ အီးေမးကတဖံု ဖုန္းနဲ႔တသြယ္ ဆက္သြယ္လာျပန္ေတာ႔ အေမ တားခဲ႔ေသာ္လည္း မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ ပန္းတိုင္တခုအတြက္ ခရီးထြက္ရေပဦးမည္ ဆိုေတာ႔ အေမ ရဲ႕ ကရုဏာေတြက သားအတြက္ ပညာသင္စရိတ္ဆိုျပီး အေမရဲ႕ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနတဲ႕ လယ္ေျမတကြက္ ကိုေပါင္ႏွံျပီး ပညာသင္စရိတ္အျဖစ္လွဴဒါန္းလိုက္ေတာ႔ သားေလ မ်က္ရည္ဥတို႔သည္ေျဖမဆည္နိဳင္ခဲ႔.။သားနိဳင္ငံရပ္ျခားတိုင္းတပါးမွာ လိုအပ္မွာေပါ့တဲ႔..
ျပီးေတာ႔ ဆြမ္းခံဘုဥ္းေပးလို႔ေတာင္မရတဲ႔ သားတို႔( မဇၥ်ိမေဒသ)အိႏၵိယနိဳင္ငံက ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာလဲမဟုတ္ၾကေတာ႔ဘူးေလ.။ကိုယ္စာကိုတတ္ ကိုယ္စားဘို႔ိကုိ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးျပီးပညာသင္ေနရတဲ႔အခ်ိန္မွာ သားအတြက္ လိုအပ္လာမွာပါ တဲ႔ မွတ္ခ်က္.ခုအခ်ိန္မွာ ၄င္းေျမကြက္သည္ သိန္း၃၀ တန္ျပီ ဟူသတတ္။ ေတာရြာဓေလ႔ဟူသည္မွာ.ဗိုက္နာမွန္းသိရင္ႏွိမ္တတ္စျမဲ။ အေမ တေယာက္ သားအတြက္ ေျမကြက္ကို သြားျပီးအမၾကီးနဲ႔ သြားေပါင္ႏွံသတတ္။ မနက္မိုဃ္းလင္းမွ သိရတဲ႔ သားဟာ ဘာတတ္နိဳင္ေတာ႔မွာလဲ ဆိုျပီး တ၀က္သာယူလာခဲ႔ျပီးအေမအတြက္ေဆး၀ါးခအျဖစ္ ျပန္လည္လွဴဒါန္းခဲ႔ေတာ႔၏။
အေမအို ေမွ်ာ္ေလေရာ႔မလား ဆိုတဲ႔အေတြးတစံု..
အခ်ိန္ရာသီတို႔သည္ ေန႔မွသည္ လ။ လ မွသည္ႏွစ္သို႔..ရာသီဥတုတို႔သည္ တေရြ႔ေရြ႔ကုန္လာတာနဲ႔အမ်ွ အေမတေယာက္ ေမွ်ာ္ေနရွာေတာ႔မည္။ဒီႏွစ္ရပ္ရြာဘုရားပြဲအမွီ အေမရွိတဲ႔ ျမန္မာျပည္ အညာေဒသတေနရာေလးကို ျပန္လာခဲ႔မယ္လို႔ကတိေတြေပးလာခဲ႕ေသာ္လည္း မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနရင္းမို႔ ခြင္႔လႊတ္နားလည္ေပးနိဳင္မည္ဆိုတာ အေမ သည္ သားသမီးေတြအတြက္ ထာ၀ရ ခြင္႔လႊတ္ေနမည္ဆိုတာ သိေနခဲ႔ပါသည္.။သို႔ေသာ္ မိမိမွာလည္း အမွန္တကယ္ မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ ပန္းခ်ီကားတခ်က္ကို ခ်ယ္မုန္းေနရင္းနဲ႕ အေမ ကိုသတိရေနပါတယ္ အေမ ကို ေအာက္ေမ႔ေနပါတယ္ဆိုတာ အေမ မ်ားေန႔ အမွတ္တရ အျဖစ္ ….အျပင္မွာလည္း ေဆာင္းေလေလးသည္ တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ..ေဆာင္းႏွင္းမိုဃ္းေလးကလဲ တဖြဲဖြဲ မို႔ အေအးဓါတ္သည္လည္း ခိုက္ခိုက္တုန္မွ် ေအးခ်မ္းလွတဲ႔ ေဆာင္းရာသီခ်န္မွာ ငယ္စဥ္က အေမ ရင္ခြင္ကိုခံုလွံဳခြင္႔ရခဲ႔သလို..ခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ႔..အေမ က်မၼာပါေစ.။အေမ တေယာက္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်မၼာခ်မ္းသာစြာျဖင္႔..သားသမီးေတြရဲ႕အေပၚမွာ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ ကရုဏာေတြနဲ႔..အတူ ဆိုျပီး…..အေ၀းတေနရာကေန အေမ႔ရဲ႔အေၾကာင္း အေမရဲ႔ ပံု၇ိပ္ေတြရဲ႔အၾကားမွာ... “အေမဆိုသည့္ စာကေလးႏွစ္လံုးကို အသံထြက္ေအာင္ရြတ္ဆိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ အလြန္ခ်ိဳၿမိန္ေသာ၊ သာယာေသာ၊ စိတ္ခ်မ္း သာေသာ၊ ေမတၱာႏွင့္ ထုန္မႊန္းေသာ အရသာကို ခံစားရပါလိမ့္မည္” ဟု ေျပာခဲ႔သည္။ “အေမ… အေမ… အေမ…ငါတို႔ အားလံုးရဲ႕ အေမ..."ပါလားဆိုျပီး………
အေမအိုေမွ်ာ္ေလေရာ႔မလား…။
မိမိသည္လည္း မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကိုခ်ယ္မုန္းေနရင္း အတိတ္က ငယ္စဥ္ဘ၀ကိုျပန္လည္ေတြးေနရင္း မ်က္လံုးအိမ္မွလည္းမ်က္ရည္ဥတို႔သည္ ၀ဲလို႔ ဒီလိုေဆာင္းရာသီမွာ အိမ္ရဲ႔ ေနာက္ေဖးတေနရာမွာ မီးဖိုျပီး မိသားစုစံုစံုလင္လင္ မီးဖိုေဘးထိုင္ကာ အေမရဲ႕ရင္ခြင္အနီးနားမွာ တီတီတာတာခ်ြဲလို႔ ေျပာင္းဘူးေတြဖုတ္ ထန္းသီးျမစ္ေတြ ဖုတ္ျပီး အေမရဲ႕ ၾကီးမားလွတဲ႔ေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ သားသမီးေတြ တစုတေ၀းအျပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ ေ၀တူေ၀မွ် ဘယ္သားသမီးအေပၚမွျငိဳျငင္မွုမရွိပဲ တန္းတူညီမွ် ေက်ြးေမြးခဲ႔ပံုကိုျပန္လည္ေအာက္ေမ႔ရင္း ခုလို ေဆာင္းရာသီမွာ အေမနားမွာ ငါမရွိ ငါေဘးမွာလဲ မည္သူမွမရွိ ငါတေယာက္ထည္း ခုေတာ႔လဲ အေမရယ္ သားေဘးနားမွာ အေမသာရွိေနခဲ႔ရင္ေပါ့ သားေလ အေႏြးဓါတ္ေတြ အေမေပးမွာပဲေနာ္ဆိုျပီး အေမ႔သား မ်က္ရည္က်မိခဲ႔ရပါတယ္ အေမ ရယ္..။မွတ္မွတ္ရရေပါ့.။အေမ႔သားေတာကိုစြန္႔ခြာ ျမိဳ႕ကိုပညာရွာစထြက္တဲ႔ေန႔က အေမရဲ႕ မွာတမ္းစကားေလးနဲ႔ အေဖရဲ႔ မွာတမ္းေလးေပါ့ အဲဒိအခ်ိန္မွာ အေဖတေယာက္ က်မၼာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းေနတယ္ဆိုတာလဲသိေနမိပါလွ်က္နဲ႔ ပညာရွာထြက္လာခဲ႔ေတာ႔ အေမကေျပာတယ္ေလ သားအေဖလဲက်မၼာေရးေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး တဲ႔ံ အေမရဲ႔ေျပာစကားေပါ့အေဖရဲ႔ေျပာစကားကေတာ႔ သြားပါေစ တဲ႔ေလ။သားပညာသင္ျခင္တာကိုမတားရက္ေပမဲ႔ လဲ မိဘေမတၱာဟာ သားသမီးတိုင္းအေပၚမွာ ေအာက္က်ေနာက္က်မျဖစ္ေစျခင္တာမိဘတိုင္းရဲ႔ ေစတနာေမတၱာေတြပါ.။ ဒီလိုအေ၀းဆံုးတေနရာ မိုင္ေပါင္းကုေဋကုဋာေ၀းကြာေနတဲ႔ေနရာတေနရာမွာ ခုေတာ႔ တေယာက္ထည္း အေမသာအနားမွာရွိေနရင္ဆိုတဲ႔ မျဖစ္နိဳင္တဲ႔အေတြးေလးတခုရင္တြင္းျဖစ္တည္ခဲ႔တယ္ေပါ့အေမ ..။ခုေတာ႔ အေဖတေယာက္ကေတာ႔ သားနဲ႔ခြဲခြာခဲ႔တာ အႏွစ္ ၃၀ နီးပါးၾကာျမင္႔ခဲ႔ျပီအေမ.။
အေမတခုသားတခု မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း အေမ ကိုတမ္းတမိခဲ႔ရင္ အေမရဲ႔ကိုယ္ပြားအေမရဲ႔ ဓါတ္ပံု အေမ႔အေၾကာင္းေလးေတြ အျမဲေတြးေနမိပါတယ္အေမ.။ငယ္စဥ္အေၾကာင္းျပန္ေတြးမိေလတိုင္း အေမရဲ႕ ပံုရိပ္လႊာေလးေတြရင္ထဲမွာ ျမင္ေတြ႔ေနမိတယ္ေလ ။သိတတ္တဲ႔အရြယ္ကစျပီး အေမ႔အေၾကာင္းေတြးေတြးေနမိတယ္ေလ.။အေမ က ဘုရားသြား ေက်ာင္းသြားဥပုသ္သီတင္းေဆာက္တည္တဲ႔အခ်ိန္ခါတိုင္းမွာ သားလက္ကိုဆြဲျပီး ဘုရားသြားေက်ာင္းသြားတဲ႔ပံုရိပ္ေတြဟာ မေမ႔နိဳင္တဲ႔အတိတ္ကအရိပ္ေလးေတြပါ အေမ.။အေမ ဥပုသ္ေစာင္႔တဲ႔ေန႔မ်ားမွာညေနေရာက္တိုင္းထမင္းစားေခၚလိုက္တဲ႔အခါ
မွာ အေမ ဥပုသ္ေစာင္႔ထားတယ္သားရဲ႕ ဆိုျပီးမသိနားမလည္တာေတြအေမေျပာျပမိတယ္ေလ။ဥပုသ္ေစာင္႔တဲ႔အေမတို႔ဟာ ညေနစာ မစားရဘူးေလ သားရဲ႕ ဆိုျပီးေျပာျပတာေလးေတြ အခုခ်ိန္ထိ အဖိတ္ေန႔.ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာ ဥပုသ္ေစာင္႔ျမဲေသာ အေမဆိုတာ သားသိေနပါတယ္.။သားေရာက္လို႔ ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာအေမဟာ ဆြမ္းဆန္ေတာ္ႏွင္႔ အခ်ိဳပြဲေလးေတြပုဂံထဲထည္႔ကာ ေယာဂီေရာင္ထမီနဲ႔ အက်ၤ ီအျဖဴေရာင္၀တ္ကာ ဥပုသ္ေစာင္႔လာတတ္တဲ႔အေမကိုျမင္ေတြ႔မိျပန္ေတာ႔ .ခု အေမ အသက္(၈၀)ေက်ာ္ေနျပီေလ။ ခု လူေတြရဲ႔သက္တမ္းေတြဟာ နာေရးသတင္းစာမွာၾကည္႔မိတယ္ေလ.၇၀ ေက်ာ္ေတြ နာေရးသတင္းစာမွာေတြ႔ေနရတယ္ ။ခုအေမ အသက္္(၈၀)ေက်ာ္ေနတာေတြဟာ ဥပုသ္
ေစာင္႔ျခင္းရဲ႔အက်ိဳးေတြပါဆိုရင္အေမ ယံုေနမွာလား ။ဥပုသ္ေစာင္႔ျမဲေသာအေမ အျမဲျဖစ္ပါေစ။အေမအိုေနေပမဲ႔ အေမရဲ႔ မညီညာေသာသြားေတြ ပါးေရေတြတြန္႔ျပီး အိုဇာေနတဲ႔အေမ ဟာ အိုေနေပမဲ႔ ပ်ိဳေနဆဲပါ အေမ လို႔ သားထင္ေနမိတယ္အေမ ေရ.။
သားတေယာက္(M.A)ဘြဲ႔ ရယူျပီးအေမအိမ္သို႔ အျပန္မွာ အေမ က သားရယ္ မသြားပါေတာ႔နဲ႔လား…?တဲ႔..။အဲဒီႏွစ္မွာ သားရဲ႔ ရင္တြင္းအပူမီးေတြကလဲ ျဖစ္ေနမိတယ္ေလ.။သားရဲ႔ ရဟန္းခံသိကၡာထပ္ေပးေသာ အကို႔ရဲ႔ ဇနီး မရီးတေယာက္ကလဲ က်မၼာေရးအေတာ္ခ်ိဳ႕ယြင္းလို႔ ေသေန႔ကိုသာလက္ခ်ိဳးေရတြက္ေနရတဲ႔အခ်ိန္မွာ။အေမရဲ႕ မသြားေစလိုေသာဆႏၵေတြ
ကလဲ ရွိေနတယ္ေလ။မၾကာလိုက္ပါဘူး ေသျခင္းတရားနဲ႔ရင္ဆိုင္လို႔ သြားခဲ႔ရတယ္အေမ..။ဟို အေ၀းတေနရာက ရဟန္းအမေတြ မိသားစုကလဲ နာဂစ္မုန္တိုင္းရဲ႔ ဒဏ္ေၾကာင္႔ မိသားစုလိုက္ေသေၾကလို႔ တရြာလံုးနီးပါးအသက္ဆံုးရွံဳးခဲ႔ရတယ္ဆိုတဲ႔သတင္းေတြေၾကာင္႔ ရင္ထဲမွာတမ်ိဳးျဖစ္ေန
ခ်ိန္မွာ အေမရဲ႕ လူဆိုတာေသမ်ိဳးခ်ည္းပါ အေမ လဲတေန႔ေသရမွာပဲေလ တဲ႔.။အဲဒီတုန္း
က အေမရဲ႕ စကားေတြက ေအာ္..အေမ ရယ္ဆိုျပီး အေမရဲ႕ ေသဘို႔မေၾကာက္ဘူးဆိုတာ အေမ သက္ေသျပေနတာပဲ ေသဘို႔အင္အားေတြအေမ႔မွာ
ရွိေနျပီဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္မိေတာ႔ အေမ က ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္ဘို႔ရာ အေမ႔ မွာ လက္နက္ေတြျပည္႔ေနျပီဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ႔မိေတာ႔ အေမ အတြက္ အားရွိေစခဲ႔ပါတယ္အေမ.။
ဒီလိုနဲ႔ ေန႔ကိုလစားျပီး မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ PH.D ေက်ာင္းသားတေယာက္ျဖစ္ဘို႔ အမိတကၠသိုလ္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြမွ အီးေမးကတဖံု ဖုန္းနဲ႔တသြယ္ ဆက္သြယ္လာျပန္ေတာ႔ အေမ တားခဲ႔ေသာ္လည္း မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ ပန္းတိုင္တခုအတြက္ ခရီးထြက္ရေပဦးမည္ ဆိုေတာ႔ အေမ ရဲ႕ ကရုဏာေတြက သားအတြက္ ပညာသင္စရိတ္ဆိုျပီး အေမရဲ႕ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနတဲ႕ လယ္ေျမတကြက္ ကိုေပါင္ႏွံျပီး ပညာသင္စရိတ္အျဖစ္လွဴဒါန္းလိုက္ေတာ႔ သားေလ မ်က္ရည္ဥတို႔သည္ေျဖမဆည္နိဳင္ခဲ႔.။သားနိဳင္ငံရပ္ျခားတိုင္းတပါးမွာ လိုအပ္မွာေပါ့တဲ႔..
ျပီးေတာ႔ ဆြမ္းခံဘုဥ္းေပးလို႔ေတာင္မရတဲ႔ သားတို႔( မဇၥ်ိမေဒသ)အိႏၵိယနိဳင္ငံက ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာလဲမဟုတ္ၾကေတာ႔ဘူးေလ.။ကိုယ္စာကိုတတ္ ကိုယ္စားဘို႔ိကုိ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးျပီးပညာသင္ေနရတဲ႔အခ်ိန္မွာ သားအတြက္ လိုအပ္လာမွာပါ တဲ႔ မွတ္ခ်က္.ခုအခ်ိန္မွာ ၄င္းေျမကြက္သည္ သိန္း၃၀ တန္ျပီ ဟူသတတ္။ ေတာရြာဓေလ႔ဟူသည္မွာ.ဗိုက္နာမွန္းသိရင္ႏွိမ္တတ္စျမဲ။ အေမ တေယာက္ သားအတြက္ ေျမကြက္ကို သြားျပီးအမၾကီးနဲ႔ သြားေပါင္ႏွံသတတ္။ မနက္မိုဃ္းလင္းမွ သိရတဲ႔ သားဟာ ဘာတတ္နိဳင္ေတာ႔မွာလဲ ဆိုျပီး တ၀က္သာယူလာခဲ႔ျပီးအေမအတြက္ေဆး၀ါးခအျဖစ္ ျပန္လည္လွဴဒါန္းခဲ႔ေတာ႔၏။
အေမအို ေမွ်ာ္ေလေရာ႔မလား ဆိုတဲ႔အေတြးတစံု..
အခ်ိန္ရာသီတို႔သည္ ေန႔မွသည္ လ။ လ မွသည္ႏွစ္သို႔..ရာသီဥတုတို႔သည္ တေရြ႔ေရြ႔ကုန္လာတာနဲ႔အမ်ွ အေမတေယာက္ ေမွ်ာ္ေနရွာေတာ႔မည္။ဒီႏွစ္ရပ္ရြာဘုရားပြဲအမွီ အေမရွိတဲ႔ ျမန္မာျပည္ အညာေဒသတေနရာေလးကို ျပန္လာခဲ႔မယ္လို႔ကတိေတြေပးလာခဲ႕ေသာ္လည္း မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနရင္းမို႔ ခြင္႔လႊတ္နားလည္ေပးနိဳင္မည္ဆိုတာ အေမ သည္ သားသမီးေတြအတြက္ ထာ၀ရ ခြင္႔လႊတ္ေနမည္ဆိုတာ သိေနခဲ႔ပါသည္.။သို႔ေသာ္ မိမိမွာလည္း အမွန္တကယ္ မျပီးဆံုးေသးတဲ႔ ပန္းခ်ီကားတခ်က္ကို ခ်ယ္မုန္းေနရင္းနဲ႕ အေမ ကိုသတိရေနပါတယ္ အေမ ကို ေအာက္ေမ႔ေနပါတယ္ဆိုတာ အေမ မ်ားေန႔ အမွတ္တရ အျဖစ္ ….အျပင္မွာလည္း ေဆာင္းေလေလးသည္ တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ..ေဆာင္းႏွင္းမိုဃ္းေလးကလဲ တဖြဲဖြဲ မို႔ အေအးဓါတ္သည္လည္း ခိုက္ခိုက္တုန္မွ် ေအးခ်မ္းလွတဲ႔ ေဆာင္းရာသီခ်န္မွာ ငယ္စဥ္က အေမ ရင္ခြင္ကိုခံုလွံဳခြင္႔ရခဲ႔သလို..ခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ႔..အေမ က်မၼာပါေစ.။အေမ တေယာက္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်မၼာခ်မ္းသာစြာျဖင္႔..သားသမီးေတြရဲ႕အေပၚမွာ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ ကရုဏာေတြနဲ႔..အတူ ဆိုျပီး…..အေ၀းတေနရာကေန အေမ႔ရဲ႔အေၾကာင္း အေမရဲ႔ ပံု၇ိပ္ေတြရဲ႔အၾကားမွာ... “အေမဆိုသည့္ စာကေလးႏွစ္လံုးကို အသံထြက္ေအာင္ရြတ္ဆိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ အလြန္ခ်ိဳၿမိန္ေသာ၊ သာယာေသာ၊ စိတ္ခ်မ္း သာေသာ၊ ေမတၱာႏွင့္ ထုန္မႊန္းေသာ အရသာကို ခံစားရပါလိမ့္မည္” ဟု ေျပာခဲ႔သည္။ “အေမ… အေမ… အေမ…ငါတို႔ အားလံုးရဲ႕ အေမ..."ပါလားဆိုျပီး………
No comments:
Post a Comment