လူတိုင္းလူတိုင္းသတိအျမဲရွိဘို႔ ဆံုးမသြန္သင္တတ္ၾကစျမဲ။ သတိသည္ လူတိုင္းအတြက္ ထားရမဲ႔နိယာမသေဘာတရား သတိတခ်က္မွားလိုက္ေမ႔လိုက္တာနဲ႔ အရာရာမွာ အမွားမ်ားစြာနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ရတတ္စျမဲပါေလာ။ ဥပမာ စစ္တုရင္ကစားနည္းအေနနဲ႔ေျပာၾကည္႔ရရင္ ျမင္းတေကာင္ရဲ႕အလာကို သတိထားျပီး ၾကည္႔ေနမွေတာ္ရံုၾကမယ္ေပါ့။ ျမင္းတတ္လာတာနဲ႕အမွ် မိမိရဲ႔ ေရွ႔ကခံစစ္ပြန္းေလးမ်ားဟာ ျမင္းေရွ႔ဆက္မခုန္နိဳင္ေအာင္ ေထာက္ထားထိမ္းထားရမယ္ေပါ့။ နိဳ႕မဟုတ္ရင္ ခြခ်က္နဲ႔ ဘုရင္မၾကီးက်သြားနိဳင္တယ္ ဘုရင္မၾကီးက်ရွံဳးသြားတာနဲ႔အမွ် စိတ္ဓါတ္က်ျပီးအရွံဳးနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတတ္ပါ့တယ္။ သတိဆိုတာ ပိုသည္မရွိ လိုအပ္သည္သာ။ ေနာက္တနည္းေျပာၾကည္႔မယ္ သတိတရား မိမိတို႔ေနထိုင္ရာ အိႏၵိယနိဳင္ငံ ကား ဆိုင္ကယ္ ဆိုက္ကား စက္ဘီးစသည္ေတြေပါမ်ားတယ္ လူဦးေရထူထပ္ေပါမ်ားတယ္။ ေနရာတိုင္းမွာ ျပည္႔က်ပ္လို႔ခ်ည္းပါပဲ။ ေရာက္ဘူးသူတို႔ သိနိဳင္မည္ထင္ပါ၏။ မေန႔က မိမိတို႔ အင္တာနက္အသံုးျပဳရန္ micromax ဟု ေခၚတဲ႔ ကြန္ျပဴတာနဲ႔တြဲအသံုးျပဳရန္ မိမိ၀ယ္ထားေသာ ပစၥည္းမွာလည္း ၃ ႏွစ္တာေက်ာ္လြန္ခဲ႔ျပီ ေအးခ်မ္းေမ ျဖစ္လို႔ အသစ္၀ယ္ရန္ ျမိဳ႕ထဲသို႔ သူငယ္ခ်င္းကိုအကူညီေတာင္းျပီး ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ထြက္ခဲ႔တယ္ေပါ့။ ကားေတြ ဆိုင္ကယ္ဆိုက္ကားစက္ဘီးတို႔သည္လည္း ဥဒဟိုသြားလာလွ်က္မို႔ မ်က္စိေနာက္စရာပါပဲ ။ေျပာစရာမလိုေပမဲ႔ အမွားအမွန္မဆင္ျခင္တတ္ နားလည္မွဳေလးေတြနဲ႔ ေမာင္းႏွင္သြားလာခဲ႔ၾကသည္မဟုတ္ပါေလာ။ မိမိမွန္သည္ဟု ဆိုျပီး လမ္းမွန္တာပဲလို႔ ဇြတ္လုပ္ရင္ အမွန္ကလဲ အမွားျဖစ္တတ္၏။ မိမိလမ္းေၾကာသည္အမွန္ မထင္မွတ္ပဲတခါတရံ ေရွ႔မွဇြတ္၀င္လာတတ္တာလဲရွိတတ္စျမဲမို႔ သတိေလးနဲ႔ သြားလာခဲ႔ရသည္။ တေနရာအေရာက္မိမိတို႔သည္အမွန္လမ္းေၾကာင္း ေရွ႔မွဇြတ္တရြတ္၀င္လာေသာ ဆိုင္ကယ္သမား မိမိတို႔ ဘရိတ္အုပ္ျမန္လို႔ နိဳ႕မဟုတ္ မားလကီးယား ဘ၀နဲ႔ ကိစၥေခ်ာဘို႔။ သို႔ေသာ္ မိမိတို႔ျမန္မာတို႔သည္ အားနာတတ္သည္။ အကယ္လို႔ မိမိတို႔ေနရာ သူ။ သူတို႔ေနရာမိမိဆိုရင္ မေတြး၀ံ႔စရာပါလားဆိုျပီးသတိေလး ခ်က္မိေတာ႔ အမွားျဖစ္စရာမရွိခဲ႔ဘူးေပါ့။ အိႏၵိယနိဳင္ငံရဲ႔အပူဒဏ္ကို အံတုျပီး ညေန ေန၀င္ရီတေရာမွ မိမိတို႔ ေအးေအးေဆးေဆးသြားျဖစ္ေပမဲ႔လဲ ရံုးဆင္းခ်ိန္မို႔ ရွဳတ္ရွတ္ခတ္လို႔ ကားဟြန္းသံႏွင္႔ဆိုင္ကယ္ဟြန္းသံတို႔သည္ကား ငရဲျပည္မွ ငရဲခံေနေသာ ေဒ၀ဒတ္ပင္ နားကန္းလုမတတ္ေပါ့။ ဒီၾကားထဲ ကားလာသည္ကိုပင္ အေျပးအလႊားႏွင္႔ လမ္းကူးေနေသာ ကုလားအဖိုးအိုၾကီးမ်ားႏွင္႔ကေလးသူငယ္မ်ား မိမိမွာ ေနာက္မွထိုင္လိုက္ရသည္ကိုပင္ ဘုရားတေနမိသည္။ မိမိလိုခ်င္ ရခ်င္ေသာပစၥည္းကား မေတြ႔ခဲ႔။ သူငယ္ခ်င္းမွာလည္း ကူညီခ်င္စိတ္ေၾကာင္႔ တေနရာ မရတေနရာ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးခဲ႔သည္မဟုတ္ပါေလာ။ ေနရာ ၄/၅ ေနရာ အဆင္မေျပခဲ႔ေပ။ ေနာက္မွထိုင္လိုက္ရသည္ကိုပင္ အလိုလိုေၾကာက္လာမိေတာ႔၏။ ခပ္ေ၀းေ၀းတေနရာရာေရာက္မွ ကီလိုမီတာ ၁၂ ကီလိုမီတာမွ်ေ၀းကြာေသာ ေလာပဒါပီ ဟု ဆိုေသာ ေနရာမွ ေတြ႔ရွိရေတာ႔၏။ စိတ္ေတာ႔ေအးသြားျပီ သို႔ေသာ္ ၁၂ ကီလိုမွ်ေ၀းကြာေသာေနရာမွ မိမိေနရာသို႔ ျပန္ရမွာကို ေတြးျပီးရင္ေလးေနမိ၏။ ပါေဒးပူရ္ ေရာက္ခါနီး ကုန္းတံတားေပၚအတတ္မွာ ေရွ႔မွလိုင္းကားသည္ ေျဖးညွင္းစြာေမာင္းႏွင္လွ်က္ ေရွ႔မွလာေသာကားမွာေတာ႔ အရွိန္ျပင္းစြာေမာင္းလွ်က္ မိမိတို႔ ဆိုင္ကယ္သည္ ထို ကား၂ စီးအၾကား၀ယ္။ သတိတခ်က္ေလးမွားခဲ႔ရင္ မိမိတို႔ဆိုင္ကယ္သည္ အရဲစြန္႔ျပီး ေက်ာ္တတ္လိုက္ရင္ မေတြး၀ံ႔စရာ။ သူငယ္ခ်င္းသည္ ျမန္ဆန္စြာဘရိတ္ကိုအုပ္လွ်က္ ေရွ႔မွကားသည္လည္း ဘရိတ္ကို အုပ္ျပီးသားမို႔ .ဟင္း….လို႔ သက္ျပင္းရွည္တခ်က္မွဳတ္ထုတ္လွ်က္ မိမိတို႔ ၂ ဦးသား သတိတရားရဲ႔အေရးၾကီးေၾကာင္းစာဖြဲ႔ေနေတာ႔၏။ ဘိုးသီေရ..ဟု မိမိအမည္ကို တတ္ျပီး ေရွ႔မွသူငယ္ခ်င္းမွ ရယ္ေမာစြာျဖင္႔ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔သာေနာ အနိစၥသေဘာကိစၥေခ်ာေတာ႔မလို႔..ဟူသတတ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္လည္း မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ ပဒီေပါပမသုတၱန္မွာ။ နာဟံ အာနႏၵ မု႒ႆတိႆ အသမၸဇာနႆ အာနာပါနႆတိ သမာဓိဘာ၀နံ ၀ဒါမိ။ လို႔ေဟာေတာ္မူခဲ႔တယ္ေပါ့။ အာနႏၵာ သတိလြတ္ေသာပုဂၢိဳလ္အား ကမၼ႒ာန္းတရားကိုေပးေတာ္မမူ။ ဥာဏ္ပညာ ဆင္ျခင္ကင္းမဲ႔သူအားလည္း အာနာပါနႏွင္႔ယွဥ္ေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းဘာ၀နာကို ငါ ဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မမူ တဲ႔။ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ရယ္လို႔မွ မရွိခဲ႔ရင္ ဘုရားေပးတဲ႔ကမၼ႒ာန္းမဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုရေပမယ္။ တရားအားထုတ္တယ္ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ သတိသမၸဇဥ္ ရဲ႔အလုပ္။ အဆင္ျခင္ဥာဏ္ မရွိရင္လဲပဲ အဲဒီပုဂၢိဳလ္က်င္႔တဲ႔ကမၼ႒ာန္းသည္လည္း ဘုရားကမၼ႒ာန္းမဟုတ္ပါဘူး။ သတိရွိရမယ္။ အဆင္ျခင္ဥာဏ္ရွိရမယ္ ေတာ္ရိေရာရိနဲ႔ေတာ႔မရဘူးဆိုတာ ျမဲျမဲမွတ္ထားပါ။ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတသိန္းပါရမီေတာ္ေတြ အရင္းစိုက္ခဲ႔ထားတာ သတိပ႒ာန္တရားေလးပါးတပါးပါးက်င္႔သံုးရင္ သတိသေမၹာဇဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လူတိုင္းမွာသတိတရားေလးနဲ႔အျမဲေနတတ္ပါေစလို႔ေျပာျခင္ပါတယ္။ မိမိ သူတပါး သတိတရား သတိထားျပီးစားသတိ သြားသတိ လာသတိ စသည္တို႔ျဖင္႔ သတိ တလံုးအျမဲသံုးတတ္ပါေစ လို႔
No comments:
Post a Comment