အခ်ိန္ကား ညေနေန၀င္ရီတေရာအခ်ိန္မို႔ ေလာကကိုအလင္းေရာင္ေပးတတ္ေသာေနမင္းၾကီးသည္လည္း ရဲေတာက္ေတာက္ျဖင္႔ ဖရဲသီးခြဲထားသကဲ႔သို႔နွယ္။ မဂဓတကၠသိုလ္အ၀င္မုခ္၀ေရွ႔ ကားေလးရပ္လိုက္သည္ႏွင္႔ ရဲတေယာက္ေစာင္႔ေနသည္။ေမာင္ဥာဏ ကားေပၚမွဆင္းကာ အထဲသို႔၀င္လိုေၾကာင္းေျပာျပသည္ လက္မွတ္ထိုးမွ၀င္ခဲ႔ရ၏။ မုခ္၀ၾကီး၏ ေရွးလက္ရာဆန္ဆန္ျပဳလုပ္ထား၏ မိမိလည္း အကဲခတ္ၾကည္႔မိသည္ မဂဓတကၠသိုလ္ၾကီး၏ က်ယ္၀န္းလိုက္ပံုမ်ား တကၠသိုလ္ထဲ၀င္သည္ႏွင္႔ အေဆာက္ဦးၾကီးမ်ား ကစားကြင္းမ်ားျဖင္႔ ျမင္ေတြ႔ရသည္။ အရင္အေခါက္ေတြ ေရာက္ခဲ႔ပါ၏။ သို႔ေသာ္ အမွဳမဲ႔အမွတ္မဲ႔မို႔ ပတ္၀န္းက်ဥ္ကိုသတိမထားမိခဲ႔ေခ်။ ဒီတေခါက္ ည အိပ္မိ၏။ အေဆာင္မွာလည္း ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား တပါးတခန္းေနရာေပးထားလွ်က္ ကုလားဆိုလို႔မေတြ႔ခဲ႔ရ။ စိတ္ခ်မ္းသာစရာတခုအျဖစ္ ရင္ထဲသေဘာက်မိခဲ႔၏။ အခန္းမ်ားသည္လည္းမ်ားစြာရွိေတာ႔လဲ…မိမိသြားလိုသည္႔ သူငယ္ခ်င္းအခန္းမွာလည္း မသိခဲ႔ေတာ႔ အခက္သား။ မိမိႏွင္႔ ဦးဂဒူးမွာလက္မွဖုန္းကိုကိုင္လွ်က္ တခန္း၀င္တခန္းထြက္ရွာခဲ႔ရ၏။ ဖုန္းမွာလည္း နယ္ေျမမတူ ဒိုမိန္းျဖစ္ေနသည္႔အတြက္ေၾကာင္႔ ေခၚရတာ အဆင္မေျပခဲ႔။ ေအာက္ထပ္ မေတြ႔ရ။ အလည္ထပ္ ထိုနည္းတူ။ အေပၚဆံုးထပ္ ေတြ႔ပါျပီ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္၀ိမလတို႔အဖြဲ႔ ဆရာေကတို႔ေပါ့။ ေဖၚေရႊပ်ဴငွာစြာ ၾကိဳဆိုၾကျပန္ေတာ႔လဲ အေမာေလးေတြေျပလို႔ေပါ့။ ေတြ႔ျပန္ျပီ ေနာက္တပါး ဦးနႏၵေပါ့။ အခန္းတိုင္းမွာ စာေပမ်ားကိုယ္စီၾကည္႔လွ်က္မို႔ သူ႔အာရံုႏွင္႔သူဆိုေတာ႔လဲ ျဖစ္တတ္သည္မွာဓမၼတာေပါ့။ အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင္႔ ေရေႏြးၾကမ္းျဖင္႔ဧည္႔ခံသည္။ စကားေတြေျပာျဖစ္ခဲ႔သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ေျပာျဖစ္ခဲ႔ေတာ႔၏။ မနက္လဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေလယာဥ္ကြင္းသို႔ပို႔ရမည္ျဖစ္၍ စကားကိုျဖတ္ျပီးအသီးသီးအိပ္ခဲ႔ရေတာ႔၏။ မနက္မိုးလင္းသည္ႏွင္႔ ပတ္၀န္းက်ဥ္ကို သတိထားမိသည္။ တကၠသိုလ္ရဲ႔ အေရွ႔ခပ္ရြန္းရြန္းမွာ ေစတီတဆူေတြ႔ရသည္။ ေမးၾကည္႔ေတာ႔ ဆရာၾကီးဂိုအင္ဂါ မွ တည္ထားေၾကာင္း တရားထိုင္ရန္ျပဳလုပ္ထားေၾကာင္း ေအာ္..အလြမ္းေျပ အမိျမန္မာျပည္ဘုရားပံုတူေစတီေတြ႔မိျပန္ေတာ႔လဲ လြမ္းေမာဘြယ္အတိပါလားလို႔..ေရွ႔မ်က္ႏွာစာမွာလဲ ႒ာနေပါင္းစံုမ်ား တကၠသိုလ္အေဆာင္၏ ေရွ႔မွာေတာ႔ ဥသွ်စ္ပင္ၾကီးမွလဲ အသီးေတြက ျမိဳင္ဆိုင္လို႔ ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရသည္။ လြမ္းေမာစရာေတြ ျပည္႔ညပ္ေနပါလား အမိျမန္မာျပည္ရဲ႔အမွတ္တရေလးေတြ ေတြ႔မိျပန္ေတာ႔လဲ အမိျမန္မာျပည္ျပန္ခ်င္စိတ္တို႔သည္ ရင္ထဲမွာတဖြားဖြားျဖစ္ေပၚလွ်က္ ေလေကာင္းေလသန္႔မ်ားလည္းရနိဳင္၏။ သစ္ပင္အနည္းငယ္သာရွိ၏။ အ၀င္မုခ္၀ အနားမွာေတာ႔ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားစားေသာက္ဆိုင္မ်ား ေတြ႔နိဳင္ပါ၏။ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထိုင္ရာအေဆာင္နားမွာေတာ႔ ဥသွ်စ္ပင္ၾကီးက မားမားရပ္တည္လို႔ အျခားမေျပာတတ္ မျမင္ဘူးေသာသစ္ပင္မ်ား အနည္းငယ္ေတြ႔ရွိနိဳင္၏။ ေႏြရာသီအခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ ေလနဳေအးေလးေတြနဲ႔ ေအးျမျခင္းသရုပ္ေဆာင္ေနမည္ ဟု အတတ္ေျပာနိဳင္၏။ ခ်စ္စရာအမူရာေလးတကြက္ေတြ႔ခဲ႔ရ၏။ ေရလွဴသည္႔ ဦးဇင္းရွိနိဳင္မည္ထင္၏။ မိမိထိုေနရာအေရာက္ ေရသန္႔ဘူးမ်ားကို သယ္မ၍ ေရကုသိုလ္လုပ္ေနသည္ဟု ေတြးထင္မိ၏။ မွန္၏။ စာေလးတေၾကာင္း ေတြ႔မိျပန္၏..သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တို႔ဘုရားမိမိေရမ်ားေသာက္သံုးျပီး ေရဘူးမ်ားျပန္လည္ထားေပးေတာ္မူပါဘုရား။ တဲ႔ ေအာ္. အေဆာင္ေန သံဃာေတာ္မ်ား အလြယ္တကူ ေရလွဴမည္႔သူလဲ ရွိပါလားဟု ထိုစာဖတ္ျပီး ပီတိအျပံဳးေလးတခ်က္နဲ႔ျပံဳးေနရင္း ေအာက္ထပ္မွ အဂၤလိပ္လိုေရာ ျမန္မာလိုေရာ ေရာေႏွာျပီး ေျပာဆိုေနၾကသည္႔ သံဃာေတာ္မ်ား မနက္အတြက္ ေကာ္ဖီေသာက္ရန္ ခြက္ေလးေတြကိုယ္စီကိုင္ရင္း မနက္ခင္းဘရိတ္ဖတ္အတြက္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေပါင္မွဳန္႔ဖုတ္သူ ေရေႏြးတည္သူနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြလဲေတြ႔မိျပန္ပါတယ္..။ သူငယ္ခ်င္းမွ ေနာင္ၾကီးေရ မနက္တိုင္း ဒီလိုပဲေလ တပည္႔ေတာ္တို႔တကၠသိုလ္က တဲ႔ မိမိလည္း ဒီလိုေတြ႔မိျပန္ေတာ႔ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား နိဳင္ငံရပ္ျခားပညာသင္ေနၾကရင္း ညီညီညြတ္ညြတ္ေနထိုင္ၾကသည္ကိုေတြ႔မိျပန္ေတာ႔လဲ ခ်စ္စရာေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔မို႔ ပီတိေလးေတြရင္မွာပိုက္လို႔ ဆြမ္းကိစၥကေတာ႔ အပါး၄၀ ခန္႔ဆိုေတာ႔ ခ်က္ရတာပဲေနာင္ၾကီးေရ ဆိုျပီး မနားတမ္းေျပာေနေသာသူငယ္ခ်င္းကို ၾကည္႔လွ်က ္မ်ားမၾကာခင္မိမိလည္း အေပၚထပ္မွာေကာ္ဖီေသာက္ျပီးေသာ္လည္း ေရေႏြးၾကမ္းတပုဂံငွဲ႔လွ်က္ ေသာက္ေနရင္း ျမဴသြမ္ကို ေရေႏြးျဖင္႔ ရြယ္ဒီလုပ္ကာ ဘုဥ္းေနၾကေသာ သံဃာေတာ္တခ်ိဳ႔..ေကာ္ဖီကို ေပါင္မုန္႔မီးကင္ျပီးဘုဥ္းေနေသာ သံဃာအခ်ိဳ႔ကိုၾကည္႔လွ်က္ ျပန္လည္စဥ္းစားေနမိသည္ နိဳင္ငံရပ္ျခားတိုင္းတပါးမွာ အဆင္႔ျမင္႔ပညာေတြသင္ယူေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အမိျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္အခ်ိန္တန္ ေနရာထိုင္ေလးပခံုးေပၚတင္ျပီး အရန္သင္႔ ဘုဥ္းေပးရေပမဲ႔ နိဳင္ငံရပ္ျခားမွာပညာသင္ၾကေသာ သံဃာေတာ္ေတြမွာ တဖက္မွစာေပ။ တဖက္မွ စားေရးေသာက္တာနဲ႔ မဇၥ်ိမသားတို႔ေနထိုင္ရာေဒသတခုမွာ ဆြမ္းခံစားလဲမရ..။အလွဴတန္းမရွိတဲ႔ ေနရာေဒသမွာ ပညာေတြကို အတတ္နိဳင္ဆံုးၾကိဳးစားသင္ယူေနၾကျပီး အျပန္လမ္းမွာ ပန္းခင္းထားတဲ႔လမ္းေတြေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္ၾကပါေစ လို႔..။ (နိဳင္ငံရပ္ျခားတိုင္းတပါးမွာပညာသင္ယူၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအားလံုး ကိုဒီေနရာမွာရည္ရြယ္လွ်က္) မနက္ျဖန္ဆိုရင္မဂဓတကၠသိုလ္ေလးကေန မိမိေနထိုင္ရာ ဗာရာဏသီေရႊျမိဳ႕ေတာ္ဆီသို႔ ျပန္ရေတာ႔မည္မို႔ မဂဓတကၠသိုလ္၏အမွတ္တရေလးအျဖစ္ post တခုအျဖစ္တင္မိလိုက္ပါတယ္…။
No comments:
Post a Comment