အားထုတ္မွဳကင္းရလ်ွင္းခ်မ္းသာ ထိုေနရာမ်ားရွိျငားမွန္စြာ သင္ကိုယ္တိုင္လည္းထိုပဲသြားပါ ငါ့ကိုလဲထိုပဲပို႔ေပးပါ (သုသိမသုတ္)

Wednesday, June 29, 2011

ရွင္ေဒ၀ဒတ္အေၾကာင္း (၂)

အရွင္အာနႏၵာသည္ ေသာတာပန္တည္၍ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္၀င္စံျပီးေနာက္ ပထမ သဂၤါယနာ မတုိင္မွီ(သဂၤါယနာတင္မည့္ေန႔ မုိးေသာက္အခါ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးမွ လြတ္ေသာ ရဟႏၱာ အျဖစ္ျဖင့္)ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ အရွင္အာနႏၵာသည္ ရဟႏၱာျဖစ္မႈ၌သာ ထူးျခားသည္ မဟုတ္၊ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေသာ အခါ၌လည္း ထူးဆန္းသည္သာ ျဖစ္ပါ၏၊
အရွင္အာနႏၵာသည္ သက္ေတာ္ ( ၁၂၀ ) ေရာက္ေသာအခါ ေရာဟိနီျမစ္၏ အလယ္ အထက္
ေကာင္းကင္ယံ ထန္းခုႏွစ္ဆင့္ေလာက္ ျမင့္ေသာအရပ္၌ ေတေဇာကသုိဏ္း၀င္စားေတာ္မူ၍ မိမိ
ခႏၶာကုိယ္ကို နွစ္ခ်မ္းျဖစ္ေစလွ်က္ ေရာဟိနီျမစ္၏ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္းသုိ႔ ဓာတ္ေတာ္မ်ား
ကို က်ေစကာ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏၊ (အရွင္အာနႏၵာသည္ တစ္သာသနာလုံး၌ ဧတဒဂ္ဘဲြ႔ထူး အမ်ားဆုံးရေသာ ထူးျခားသည့္ မေထရ္ျမတ္လည္း ျဖစ္ပါ၏၊ အရွင္အာနႏၵာ ပုိင္ဆုိင္ေသာဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူးမ်ားမွာ “ ဥပ႒က . သတိမႏၱ . ဂတိမႏၱ . ဓိတိမႏၱ . ဗဟုႆုတ ” ဘဲြ႕ထူးမ်ားျဖစ္ပါ၏၊

အရွင္ဘဂု အရွင္ကိမိလ မေထရ္နွစ္ပါးတုိ႔သည္လည္း ၀ိပႆနာတရားမ်ား ရႈပြားေတာ္မူၾက၍ ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူၾက၏၊ ဘဂုေတၳေရာစ ကိမိလေတၳေရာစ အပရဘာေဂ ၀ိပႆနံ ၀ေဎတြာ အရဟတၱံ ပါပုုဏႎသု၊ ယင္းကုိေထာက္ဆ၍ မဂ္ဖုိလ္ရဘု႔ိအတြက္ “ ၀ိပႆနာ ရႈရန္မလုိဟု ” ယူဆသူမ်ား သတိထားသင့္ပါ၏၊ ထုိ႔ျပင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား “ သီေလ ပတိ႒ာယ နေရာ သပေညာ၊ စိတၱံ ပညဥၥ ဘာ၀ေယ ” ဟု ေဟာထားေတာ္မူျခင္းကုိလည္း နွလုံးသြင္းသင့္လွပါ၏။

အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ “ သီလ သမာဓိ ” နွင့္ ျပည့္စုံသူလည္း ျဖစ္ပါ၏။
အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္လည္း အမ်ားနည္းတူ သီလကုိ စင္ၾကင္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္၍
ဘာ၀နာတရား ရႈမွတ္ပြားေတာ္မူပါ၏၊ သီလ သမာဓိ ပညာသုံးဆင့္တြင္ အလယ္အဆင့္ျဖစ္ ေသာသမာဓိအရာ၌ ေလာကီ တန္ခုိးျဖစ္ေသာ တန္ခုိးဖန္ဆင္ျခင္း ဣဒိၶ၀ိဓအဘိဥာဥ္အဆင့္ထိ တက္လွန္းနုိင္ခဲ့ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ေလာကီစ်ာန္အရာသာ တည္သူျဖစ္၍ ကိေလသာမ်ား အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္နုိင္သည့္( မဂ္ပညာ ) အဆင့္ထိကား မေရာက္ေသးပါ။ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ ဘ၀မွ်သာ တည္ေနပါေသး၏၊

ထုိ႔ေနာက္ လာဘ္လာ အျခံအရံ ေက်ာ္ၾကားမႈကုိ ဦးစားေပးေလွ်ာက္လွမ္းမိရာမွ ဘုရားရွင္ကုိပင္
အန္တု အႏၱရာယ္ျပဳသည့္အထိ မုိက္တြင္းနက္သည့္ ရဟန္းဆုိးၾကီးဘ၀ ေရာက္သြားရျခင္း ျဖစ္ပါ၏၊ အားငယ္ရာမွ အားျပိဳင္လိုသည့္စိတ္ဓာတ္၀င္သြားေသာေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္ထြက္သြား ရျခင္း ျဖစ္၏၊

ယင္းစကားကုိ အနည္းငယ္မွ် ရွင္းျပပါအုံးမည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေကာသမၺီျပည္၌ သီးတင္းသုံး စံေနေတာ္မူစဥ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား လာဘ္ လာဘ ေပါမ်ားေနခ်ိန္ျဖစ္၏၊ လူအမ်ားစုသည္ သကၤန္း ေဆးပစၥည္း စသည္မ်ားကို ယူေဆာင္လာၾကလွ်က္ “ ျမတ္စြာဘုရား ဘယ္မွာ သီတင္းသုံး ေတာ္မူပါလဲဘုရား၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ. အရွင္ေမာဂၢလာန္ အရွင္မဟာကႆပ အရွင္ဘဒိၵယ အရွင္အႏုရုဒၶါ အရွင္အာနႏၵာ အရွင္ဘဂု အရွင္ကိမိလတုိ႔ ဘယ္ေက်ာင္းေဆာင္မွာ သီတင္းသုံး ၾကပါသလဲဘုရား စသည္ျဖင့္ ေမးျမန္း၍ ၀င္ထြက္သြားလာ ၾကကုန္၏၊

အရွင္ေဒ၀ဒတ္ကုိ ေမးျမန္းသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ၊ ထုိအခါ အရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ အတၱ မာနေလာဘသည္ ပါးပ်ဥ္းေထာင္၍ လာေတာ့၏၊ ငါလည္းပဲ သူတုိ႔ႏွင့္အတူ ရဟန္းျပဳလာသူပဲ၊ ေနာက္ျပီး သူတုိ႔လည္း ခတၱိယမ်ိဳးက ရဟန္းျပဳလာသူ၊ ငါလည္း ခတိၱယမ်ိဳးက ရဟန္းျပဳလာသူ အတူတူပဲမဟုတ္လား၊ ဒါေပမဲ့ ဒီလူေတြဟာ လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြ ယူေဆာင္လာၾကျပီး သူတုိ႔ကုိသာ ရွာမီွးၾကတယ္ ေမးျမန္းၾကတယ္၊ ငါ့ဆီေတာ့ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မလာ ဘူးဟု အားငယ္စိတ္ ၀င္လာ၏၊ ငါလည္း လာဘသကၠာရကုိ ရေအာင္ ဖန္ရမယ္၊ ဘယ္နည္းနွင့္ ဘယ္သူ႔ကုိ ငါခ်ဥ္းကပ္ရ ေကာင္းမလဲ၊ ဤသို႔ျဖင့္ “လာဘသကၠာရ ” ရဖုိ႔ရန္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ သည္ “ လဲ ” ေပါင္းစုံျဖင့္ စဥ္းစားခန္း၀င္ရင္းမွ အသက္ငယ္ျပီး အေရာင္ဆုိးရ လြယ္ကူေသာ မင္းသားငယ္ (မင္းေလာင္း ) အဇာတသတ္ကုိ ေျမြမ်ားဖန္ဆင္း၍ အံံ့ၾသဖြယ္ကုိျပကာ ၾကည္ညိဳ ေစလွ်က္ ဒကားရင္းျဖစ္ေစေအာင္ ေသြးေဆာင္ခဲ့၏၊ အဇာတသတ္သည္ “ အံ့ံၾသဖြယ္ကို ျမင္ လုိက္ရ၍ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ကုိ အားကုိးရာ အစစ္ဟူ၍ထင္မွတ္သြား၏၊ ၾကည္ညိဳသြား၏၊ တနည္း အားျဖင့္ ထင္မွတ္ မွားသြား ျခင္းျဖစ္ပါ၏

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား က “ အ့ံၾသဖြယ္ကုိ ျပေသာ ဣဒိၶပါဋိဟာရိယသည္ အားကုိး စရာ အစစ္မဟုတ္၊ လမ္းမွားကုိ ၾကဥ္၊ လမ္းမွန္ကုိ ယွဥ္ေစသည့္ အႏုသာသနပါဋိဟာရိယ သည္သာလွ်င္အားကုိးစရာျဖစ္၏ဟုမိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါ၏၊(ဆင္ျခင္ဥာဏ္မဲ့လွ်က္အထူးအဆန္းကုိအား
ကုိးရာထင္သူမ်ား သတိထားဖြယ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏၊) ဤသုိ႔ျဖင့္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ လာဘသကၠာရ ေနာက္ လုိက္ရင္း လုိက္ရင္းျဖင့္ မုိက္တြင္းနက္သူ ျဖစ္သြားရရွာ၏၊ “ သီလ သမာဓိ ” တုိ႔ျဖင့္ ျဖဴစင္ေနေသာ သူ႔ဘ၀ သူ႔အလွကုိ လာဘသကၠာရက ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏၊ “၀ါးသီး သည္ ၀ါးပင္ကုိ ျပန္သတ္၏ ငွက္ေပ်ာသီးသည္ ငွက္ေပ်ာပင္ကုိ ျပန္သတ္၏၊ အႆတုိရ္ျမင္း ဖြါးျခင္းသည္ မိခင္ကုိ ျပန္သတ္၏၊ လာဘသကၠာရသည္ လက္ခံသူကုိ သတ္တတ္ပါ၏ ” တဲ့ မွန္၏ အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ လာဘသကၠာရကုိ လက္ခံမွား၍ သူ႔ဘ၀ အသတ္ခံလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါ၏၊ အကယ္၍သာ “ အညာ ဟိ လာဘူပနိသာ၊ အညာ နိဗၺာနဂါမိနီ၊ သကၠာရံ နာဘိ နေႏၵယ်၊ ၀ိေ၀က မႏုျဗဴဟေယ ” ဟူေသာ ရွင္ေတာ္ဘုရား၏ စကားကုိ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ အခ်ိန္မီ ဆင္ျခင္နွလုံးသြင္းမိွလွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ ျဖစ္လာနုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ယခုမူကား….။

အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ မုိက္ရင္း မုိက္ရင္းမွ အမွားကုိ ျမင္လာ၍ ျပင္လုိသူ ၀န္ခ်လိုသူ သူေတာ္
ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ ရွိသူလည္း ျဖစ္ပါ၏၊...အလင္းသစ္ ဆီက ပါ

No comments:

Post a Comment