အေစခံဘ၀မွသမၼတျဖစ္လာခဲ႔သူ

အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕အနီးရွိ ေတာရြာေလးတစ္ရြာတြင္ Garfield ကို ၁၇၉၉ ခုႏွစ္ တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္တြင္ Eliza ဆိုသူ သူ၏သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ လက္ထပ္ ထိမ္းျမားခဲ့ပါသည္။
ဂါဖီးတို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ သစ္ခုတ္ျခင္းလုပ္ငန္းျဖင့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ အသက္ေမြး ၀မ္းေၾကာင္းရသည္။ သူတို႕၏ တဲအိမ္ငယ္ေလးထဲတြင္ မိသားစုေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး သားသမီး ၃ ေယာက္ထြန္းကားခဲ့ေလသည္။ တိုင္းျပည္မတည္ၿငိမ္မႈေၾကာင္း Orange ၿမိဳ႕အနီးသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္သည္။ ထိုေနရာသည္ တစ္အိမ္ႏွင့္တစ္အိမ္အလြန္ေ၀းကြာသည္။ သူတို႕အိမ္ႏွင့္ အနီးဆံုးအိမ္ပင္လွ်င္ ၇ မိုင္ခန္႕ကြာေ၀းေလသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ၂၀ ေယာက္ေျမာက္ သမၼတျဖစ္လာမည့္ James Abram Garfield ကို ၁၈၃၁ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ဂါဖီးတို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ စတုတၳေျမာက္သားအျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့ေလသည္။
James Abram Garfield အသက္ တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႕တြင္ ေတာမီးေလာင္ေသာအခါ ေနအိမ္မွာ မီးထဲပါ သြားေသာေၾကာင့္ ဒုကၡႀကီးစြာ ခံစားၾကရေလသည္။ ေတာမီးသည္အစြမ္းကုန္ေလာင္ကၽြမ္းသျဖင့္ ဖခင္ ဂါဖီးသည္ ဇနီးႏွင့္သားသမီးမ်ား၏ အသက္ကို ကယ္တင္ရင္း မီးၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း မီးေလာင္ ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့ေလသည္။ ဖခင္သည္ ထုိစဥ္က အသက္ ၃၂ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးေသာ ေၾကာင့္ သားသမီး ၄ ေယာက္ႏွင့္ မိခင္မုဆိုးမသည္ ထိုေနရာတြင္ပင္ တဲထိုးကာ ဘ၀ကို လႈပ္ရွားရုန္းကန္ခဲ့ေလသည္။
မိခင္ျဖစ္သူသည္ သားသမီးမ်ားကို ထမင္းႏွစ္နပ္ေကၽြးၿပီး၊ မိမိကိုယ္တိုင္ကမူ ထမင္းတစ္နပ္သာစားၿပီး ဆင္းရဲမႈကို ခါးစည္းခံခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္ဆင္းရဲသည့္ဒဏ္ကို မခံႏိုင္သည့္အတြက္ အနီးဆံုးရြာေလး တစ္ရြာသို႕ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထိုင္ခဲ့ေလသည္။
James Abram Garfield သည္ အသက္ ၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေက်ာင္းေနခဲ့ရၿပီး၊ မိခင္ျဖစ္သူကလည္း ၾကပ္မတ္သင္ၾကားေပးေသာေၾကာင့္ စာေရး၊စာဖတ္ကၽြမ္းက်င္စြာတတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။ မိခင္ ျဖစ္သူသည္ ေက်ာင္းအားခ်ိန္မ်ားတြင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ရန္ အျမဲတိုက္တြန္းေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ မိခင္၏ စကားအတိုင္း စာဖတ္ျခင္းကို လိုလိုလားလားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေလသည္။
James Abram Garfield အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္တြင္ အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ အိမ္မွထြက္သြားသျဖင့္ ေက်ာင္းမွ ထြက္လိုက္ရသည္။ လူႀကီးတို႕၏လုပ္ငန္းမ်ားကို ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ရေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲေသာ္လည္း အခ်ိန္ရသမွ် စာဖတ္ျခင္းျဖင့္ ပညာရွာခဲ့ ေလသည္။
James Abram Garfield က ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ကိုင္ေနရျခင္းမွာ ပညာမရွိ၍ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ၿပီး ပညာတတ္မွျဖစ္မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့ေလသည္။
James Abram Garfield ၏ ပညာရွာပံုမွာ အလြန္အတုယူဖြယ္ေကာင္းသည္။ ၀တၱရားအရ လုပ္ေနသည္မဟုတ္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေလ့လာသည္။ အလုပ္လုပ္ရာတြင္လည္း ဤအတိုင္း က်င့္သံုးသည္။ အိမ္နားနီးခ်င္းထံမွ လက္သမားပညာကိုလည္း စိတ္ပါလက္ပါ သင္ယူၿပီးလုပ္ကိုင္ သည္။ ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း၊ ၀ိရိယထားအလုပ္လုပ္ျခင္း၊ ဇြဲေကာင္းျခင္း တို႕ေၾကာင့္ လူအမ်ား၏ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကို ခံယူခဲ့ရသည္။
အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဆားရံုတြင္အလုပ္လုပ္ကိုင္သည္။ အလုပ္တာ၀န္မ်ားကို အထူးေက်ပြန္ ေအာင္ေဆာင္ရြက္သည့္အတြက္ အလုပ္ရွင္၏ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈကို ခံရေလသည္။ တစ္ညတြင္ စာဖတ္ေနစဥ္ စာထဲတြင္ နစ္ေမ်ာေနသျဖင့္ ညည့္နက္သြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပိုရွင္၏ သမီးျဖစ္သူက "ဒီအခ်ိန္ အေစခံေတြ အိပ္ရမယ့္အခ်ိန္" ဟု အထက္စီးျဖင့္ အေျပာခံရသည္။ "အေစခံ" ဟူေသာ အေခၚအေ၀ၚကို ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ ႏွလံုးသားကို အပ္သြားျဖင့္ ထိုးစိုက္လိုက္သကဲ့သို႕ ျဖစ္သြားသည္။ အိပ္ယာထဲေရာက္ေသာ္လည္း နားထဲမွာ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ရင္း "အေစခံ"ဘ၀ မွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည့္နည္းလမ္းကို ေတြးေတာစဥ္းစားရင္း မိုးစင္စင္လင္းခဲ့ရသည္။ ေနာက္ရက္တြင္ ဆားရံုပိုင္ရွင္ထံ မရမက ေျပာဆိုၿပီး အလုပ္မွႏႈတ္ထြက္ခဲ့ေလသည္။
အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေသာအခါ လုပ္အားခရခဲ့ေသာ ေငြမ်ားကို မိခင္ထံအပ္ႏွံသည္။

အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္

"အေမ…၊ကၽြန္ေတာ္ အေစခံဘ၀နဲ႕႔ တစ္သက္လံုးမေနႏိုင္ဘူး၊ ဒီႏိုင္ငံမွာ ထင္ရွားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္"
"ငါ့သား….ေလာကမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႕ဆိုတာ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ က အဓိကျဖစ္တယ္၊ မင္းအေဖ မင္းတို႕ငယ္ငယ္က ဆံုးမခဲ့တာ မွတ္မိေသးလား၊ လိုလွ်င္ၾကံဆ နည္းလမ္းရ၊ လံု႕လ၀ီရိယရွိသူတြင္ မၿပီးစီးေသာ အလုပ္မရွိဆိုတာေလ၊ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ႀကိဳးစား အားထုတ္ပါသားရယ္"
James Abram Garfield သည္ သစ္ခုတ္သမားအလုပ္၊ လယ္သမားအလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္သည္။ သေဘၤာသားအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည္။ အလုပ္ပန္းသည္ဟု မညီးတြား၊ အလုပ္ ႀကီးသည္၊ ငယ္သည္မခြဲျခား၊ ေသေသခ်ာခ်ာေစ့ေစ့စပ္စပ္ လုပ္ကိုင္သည္။ သူအလုပ္လုပ္သည့္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုး စာဖတ္ေတာ့လံုး၀အပ်က္မခံခဲ့ေပ။

ငယ္စဥ္ကေနခဲ့သည့္အိမ္

သေဘၤာသားအလုပ္ကို ၃ လခန္႕လုပ္ကိုင္စဥ္အတြင္း ေရထဲသို႕ ၁၄ ႀကိမ္ က်ခဲ့ေလသည္။ ေသတြင္းမွ သီသီေလးလြတ္ခဲ့ေလသည္။ ေနာက္ က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာေၾကာင့္ အိမ္သို႕ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ မိခင္ျဖစ္သူက ေက်ာင္းျပန္တက္ခိုင္းသျဖင့္ ေက်ာင္းျပန္တက္ခဲ့ေလသည္။
ေက်ာင္းျပန္တက္ခဲေသာ္လည္း အလြန္ဆင္းရဲလွသျဖင့္ ေက်ာင္းစရိတ္ရရန္ ညေနႏွင့္ စေန၊ တနဂၤေႏြ ေန႕မ်ားတြင္ လက္သမားအလုပ္ကို ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည္။ အျခားေက်ာင္းသားမ်ားကဲ့သို႕ ၀တ္ဆင္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ၀တ္ထားေသာေဘာင္းဘီပင္သူ႕မွာ အပိုမရွိရွာေပ။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ထမင္း မစားရသည့္ရက္မ်ားပင္ရွိခဲ့သည္။ ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္ေသာအခါ အပို၀င္ေငြရရန္ ရြာထဲမွ ကေလးမ်ားကို စာသင္ေပးသည္။ ဤမွ်ခက္ခက္ခဲခဲျဖင့္ ပညာသင္ၾကားရင္း သိပၸံေက်ာင္းဆက္တက္ ႏိုင္ရန္ လမ္းမျမင္ႏိုင္ဟုေတြးကာ စိ္တ္ပ်က္ေနစဥ္ ဆရာတစ္ဦး၏ အားေပးမႈေၾကာင့္၊ နည္းလမ္းမွန္ကို ညႊန္ျပႏိုင္မႈေၾကာင့္ ပညာကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ သင္ယူမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ေလ၏။
သိပၸံေက်ာင္းသို႕ေရာက္ေသာအခါတြင္လည္း ပညာသင္ၾကားရင္း ေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မ်ား တြင္ေခါင္းေလာင္းထိုးေပးျခင္း၊ စာသင္ခန္းမ်ားတြင္ အမႈိက္လွည္းရျခင္း၊ ေက်ာင္းအားရက္မ်ားတြင္ လက္သမားအလုပ္ကုိ လုပ္ကိုင္ျခင္း စသည္ျဖင့္ ၀င္ေငြရွာၿပီးေက်ာင္းတက္ခဲ့ရေလသည္။ ၁၈၅၆ ခုႏွစ္တြင္ သိပၸံေက်ာင္းမွ ေအာင္လက္မွတ္ရရွိခဲ့သည္။
ဆရာအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ ဖူးစာဖက္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး ၁၈၅၈ ခုႏွစ္တြင္ လက္ထပ္ခဲ့ေလသည္။ ဇနီးျဖစ္သူသည္ ပညာတတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ၏အလုပ္အတြက္ အေထာက္အပံ့လြန္စြာရရွိခဲ့သည္။

ဇနီးေကာင္းပီသခဲ့သူ Lucretia Garfield

James Abram Garfield သည္ ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္သည္။ မတရားသည္ကို လက္မခံ။ အမွန္တရား ဘက္ကအျမဲရပ္တည္သည္။ အေသးအဖြဲကကေလးမ်ားကိုပင္ စနစ္တက်လုပ္ပိုက္ေျပာဆို ေဆာင္ရြက္တတ္၏။ ႀကိဳးစားပါ ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းမွာ သူ၏ လက္ကိုင္ျဖစ္သည္။
ဆရာလုပ္ရင္း သူသည္ ဥပေဒပညာကို ဆက္လက္ဆည္းပူးေလ့လာသည္။ ထိုစဥ္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ တြင္ ေငြ၀ယ္ကၽြန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားေနသည့္အခ်ိန္အခါျဖစ္သည္။ James Abram Garfield က ေငြ၀ယ္ကၽြန္ မရွိသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ေလသည္။ သူ၏ ဥာဏ္ပညာႀကီးမားျခင္း၊ စကားေျပာေကာင္းမြန္ျခင္း၊ ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္ျခင္း၊ ရဲရင့္ျခင္းတို႕သည္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလာသည့္အတြက္ လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသည္။
အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေသာအခါ တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္ႀကီးအျဖစ္ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို သက္စြန္႕ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဘ၀

၁၈၆၃ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတေအဗရာဟင္လင္ကြန္းက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္ေနေသာ James Abram Garfield ကို သူ၏ရံုးတြင္ ေခၚယူခန္႕ထားေလသည္။ ထိုသို႕ေခၚယူခန္႕ထားေသာ္လည္း သူ႕ကို ဗိုလ္ႀကီးလစာသာခံစားခြင့္ျပဳထားသျဖင့္ မ်ားစြာနစ္နာေလသည္။ သို႕ေသာ္ သူသည္ နစ္နာမႈကို ဂရုမထားဘဲ တိုင္းျပည္၏အက်ိဳးကို စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့ေလသည္။

သမၼတရံုးတြင္ေနရစဥ္

James Abram Garfield ထံမွ အတုယူဖြယ္အေကာင္းဆံုးမွာ သူသြားေလရာတြင္ စာအုပ္မ်ား အျမဲပါၿပီး အခ်ိန္ရသမွ်စာဖတ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။

James Abram Garfield ၏အစိမ္းေရာင္ တံဆိပ္

သူ၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အလုပ္အေပၚေစတနာထားျခင္းေၾကာင့္လည္း ေကာင္း အသက္ ၄၉ ႏွစ္အရြယ္ ၁၈၈၀ျပည့္ႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ၂၀ ေယာက္ေျမာက္ သမၼတျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။

Washington, D.C ရွိ James Abram Garfield အမွတ္တရေက်ာက္တိုင္

ဒုကၡႏွင့္အရင္းတည္ခဲ့ေသာ သူ႕ဘ၀သည္ သုခႏွင့္အဆံုးသတ္ခဲ့ပါသည္။

James Abram Garfield ၏ လက္ေရးမူမ်ား

သမၼတ James Abram Garfield

အားက်အတုယူဖြယ္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေၾကာင္း တင္ျပေပးခဲ့တာ ဟာ ၃ ေယာက္ေျမာက္ရွိပါၿပီ။
၁။ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရးအတြက္ စာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာေရးသားခဲ့သူ
http://www.shwemyotaw.com/profiles/blogs/5442636:BlogPost:3182617
၂။ စာဖတ္ျခင္းျဖင့္ႀကီးျမင့္လာခဲ့သူ
http://www.shwemyotaw.com/profiles/blogs/5442636:BlogPost:3205489
ခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္စာမ်ားဖတ္ၿပီး ထိပ္တန္းကို ေရာက္ရွိေစရန္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
အတတ္ႏိုင္ဆံုးဆီေလ်ာ္ေအာင္ ကိုးကား ျပန္ဆိုထားလို႕ အမွားပါရင္၊ အမွားေတြ႕ရင္ ေထာက္ျပၾကပါ။
မူရင္းအတိုင္း အဂၤလိပ္လို ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ ေအာက္မွာေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
http://en.wikipedia.org/wiki/James_A._Garfield ႏွင့္ သူ႕ဘ၀ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ပါတယ္.။။
ေမးတခုမွေတြ႔ရွိ၍ တင္ျပလိုက္ပါေၾကာင္း..။။